Elk jaar gaat de golfvereniging van ‘de Oranje Leeuw’ een paar dagen op stap ‘naar het buitenland’.
Daar zijn de banen toch gauw wat meer spectaculair dan bij ons. En het is ook gezellig.
Dit jaar gaan we naar België; net onder Brussel.

We logeren in een hotel in Louvain-la-Neuve. Dat is een heel moderne universiteitsstad.
Het hele centrum (waar ook ons hotel staat) is een voetgangersgebied. Eronder ligt een gigantische parkeergarage van meerdere verdiepingen.
Van het stadje zullen we niet veel zien. De hele dag druk met golfen en de avondmaaltijd neemt wel een uur of drie in beslag.
We spelen (donderdag, vrijdag en zaterdag) op 3 golfbanen; allemaal vlak bij het hotel.

Woensdag is de reisdag.
Een oud-collega rijdt met me mee. Hij woont in Purmerend en is ‘s morgens al om 9 uur in Ede. Daar rijden we om half tien weg.
Om er niet ‘alleen maar een reisdag’ van te maken, stoppen we halverwege in Veldhoven en spelen daar een rondje golf op Burggolf Gendersteyn. We houden het bij 9 holes. Deels omdat het ons anders te laat wordt; maar toch ook wel omdat we nog drie dagen golf voor de boeg hebben.

hier speelden Theo en ik 9 holes, op weg naar Brussel

We zijn wat eerder in Louvain-la-Neuve dan verwacht.
Ik had gezien dat vlak bij het hotel een museum is, wat gewijd is aan het werk van Hergé: de schepper van Kuifje.
Dat wil ik wel zien. Eigenlijk had ik dat gepland voor donderdagmorgen (vóór het golfen), maar om het nu al te doen is veel handiger.
We parkeren de auto om 15:30 onder de ‘grand place’. Theo heeft geen zin in dat museum en gaat naar het hotel, maar ik ga eerst naar het museum (dat gaat om 17:30 dicht).
Dat museum is groter dan ik had gedacht en best leuk. Maar om een uur of vijf heb ik het wel ‘af’ en ga ook (via mijn auto in de garage) naar het hotel.
Na inchecken en installeren probeer ik mijn reisgenoten te vinden. Dat is even zoeken, want er zijn veel bars rond de Grand Place.

een van de originele schetsen van Hergé

in Museum Hergé

Om 18:30 is er een welkomstdrankje en de ‘formele’ start van het evenement.
Ik deel daar ook mijn cadeautjes uit. Dat wordt erg op prijs gesteld. Fijn.
Een mooi diner met veel bijpraten en om een uur of 10 maken we nog een wandeling rond het meer bij het hotel. Op het grasveld liggen heel veel jonge mensen te genieten van de mooie avond. Dat zullen wel studenten zijn…
Een bron van zorg is wel dat de weersverwachtingen voor morgen ronduit slecht zijn.

Donderdag: de eerste golfdag.
De weersverwachtingen krijgen gelijk. Het wordt ‘dramatisch’.
De golfbaan is 7 minuten rijden vanaf het hotel en de eerste flight zal om 13:00 afslaan.
Theo en ik zijn om 12 uur op de plek des onheils en het komt ‘met bakken’ naar beneden.
Wij starten om 13:30 en lopen ruim vijf uur door de zeikende regen. Het schiet nog niet op ook…
We zijn om 18:15 binnen en moeten nog haasten (terug naar het hotel; douchen) om op tijd te zijn voor het diner.
Regenbroeken en andere ellende niet in de auto laten liggen maar op de hotelkamer uitgehangen.
Over mijn golfprestaties zullen we het maar niet hebben.
Weer een mooi diner en tegen middernacht ‘bedje in’.

uw verslaggever staat helemaal links

Het zal best een mooie baan zijn, maar hij komt niet erg uit de verf zo….

als je ze in de auto laat liggen beslaat alles zo…

Vrijdag: de tweede golfdag.
De tegenstelling met gisteren kon niet groter zijn: fantastisch weer.
En de golfbaan die vandaag op het programma staat is ook verreweg de mooiste van de drie.
Het is 20 minuten rijden vanaf het hotel en de eerste flight slaat om 12 uur af.
De baan ligt eigenlijk middenin een villawijk. Of: de baan was er eerst en er zijn op allerlei vrije plekjes huizen gebouwd.
In ieder geval heb je het idee dat je soms bij (heel rijke) mensen in de achtertuin staat te spelen, waarbij die tuin soepel overgaat in de golfbaan.
Het is heel erg heuvelachtig met soms spectaculaire holes. Zo is er een PAR-3 van 113 meter, waarbij de green 40 meter onder je ligt. Dat zijn wij in Nederland niet zo gewend…

die ligt achter/naast die huizen

bij mensen in de achtertuin

maar de green ligt 40 meter onder je

uw verslaggever helemaal links vooraan

Zaterdag: de laatste golfdag.
Weer prachtig weer. En een mooie baan. Weliswaar (lang) niet zo mooi als die van gisteren, maar wel weer mooier dan de eerste (hoewel die door de regen natuurlijk weinig kans heeft gehad).
We beginnen al om 10 uur; dus de wekker staat op 7 uur (brrr). Inpakken, uitchecken en in 20 minuten naar de baan rijden.
De laatste flight is iets voor 4 uur binnen en dan is het wachten op de officiële prijsuitreiking van dit weekend.
Na ‘de groepsfoto’ nemen we afscheid van elkaar en beloven er volgend jaar weer bij te zijn

de uitdaging (voor de winnaar) is om hem steeds lelijker te maken

en geen een voor mij…

Iets na 5 uur rijden Theo en ik naar huis en arriveren daar probleemloos om half 8. Hapje eten en iets voor 21:00 vertrekt Theo weer naar ‘het Westen’.

hier doen we het voor…

Volgende week ga ik met de Oranje Leeuw Golfvereniging een paar dagen naar België: de jaarlijkse ‘buitenlandreis’.
We zijn weer met een man of 20 en inmiddels ken ik die allemaal aardig goed.

Een paar dagen geleden kreeg ik, zomaar uit mezelf, een idee om van glas in lood een kleine ‘green’ te maken.
Het (hopelijk) originele element daarin is, dat er uit het glas een vlaggenmast omhoog steekt.
Helemaal zelf bedacht.

Na wat twijfel (niet iedereen ‘om me heen’ lijkt het slim) bedacht om 25 van die dingen te maken en die dan volgende week als cadeautje uit te delen.
Dat is natuurlijk een stukje seriewerk; maar al met al is het een klein half uurtje werk per ‘green’.
En je bent ook wat geld kwijt aan materiaal.

Maar: het was, al zeg ik het zelf, een groot succes.
De golfvrienden waren er blij mee.

De foto’s hieronder laten het productieproces zien.

Pas na het boren van het gaatje netjes bijslijpen. Want bij dat boren sneuvelt er wel eens een glaasje

met een glasboortje van 3 mm

de grasveldjes zijn klaar

dat was priegelwerk (vooral het omwikkelen met folie)

daardoor krijgt het lood/soldeer een zwarte (‘oude’) tint

Voor mijn 70e verjaardag had ik van de kinderen een vliegles cadeau gekregen.
Vanaf Teuge een uur vliegen in een Cessna.
Woensdag 14 juni was het zover. De avonden ervoor nog wat geoefend met Microsoft Flightsimulator en nieuwsgierig hoe het in het echt zou zijn.

Naar Teuge.
Het begon met twee teleurstellingen. Er is een maximum gewicht (225 kilo voor 3 man) en daarom konden niet beide zoons (als passagier) mee.
En: we konden niet naar Ede vliegen. Vanwege militaire oefeningen kon er alleen een rondje Deventer-Arnhem-Apeldoorn worden gedaan.

Na wat (heel) korte uitleg van het vliegtuig ingestapt (nou ja… erin gekropen) en omhoog.
Prachtig weer en dus mooi zicht.
Maar al gauw merken we dat de warmte zorgt voor allerlei thermiek en vreemde luchtzakken. Het is een hobbelige toestand.

Eenmaal op hoogte mag ik zelf vliegen. En dat gaat best redelijk. Volgens de piloot komt dat toch door dat flightsimulator…. Het zal…

Na een half uur zelf vliegen vind ik het wel best en ga naar buiten kijken en foto’s maken. En zorgen dat ik niet te erg luchtziek wordt. Achter me hoor ik Koen ook af en toe kreunen.
En gisteravond was ik (met Flightsimulator) bij het landen neergestort, dus wil dat toch ook maar aan de piloot overlaten.

Als een ouwe krant komt het vliegtuig naar beneden en Koen en ik zijn blij dat we weer op de grond staan. Duurde wel een uurtje voor we weer een beetje bij de les waren.

Het was een mooi avontuur (en een heel leuk cadeau); maar het gaat niet meteen mijn hobby worden.

Hieronder een filmpje.