In het Rijksmuseum is deze lente een tentoonstelling van heel veel schilderijen van ‘Vermeer’.
Nog nooit is tegelijkertijd zoveel van zijn werk te zien geweest (hij heeft niet heel veel gemaakt) .
Daar willen Phia en ik wel naar toe.
Maar…het was al bijna meteen uitverkocht.
Met een hoop gedoe en 100 keer per dag opnieuw proberen is het toch gelukt om kaartjes te krijgen voor de (extra) avond-openingen.
4 april om 19:15 uur mogen we erin.

In de middag zijn we al naar Amsterdam gegaan en zagen op ‘de Dam’ dat er net die week een tentoonstelling was over het leven van koningin Juliana.
Niet meteen een reden om daarvoor naar Amsterdam te gaan; maar nu we er toch waren (en tijd zat) zijn we er toch even in gegaan.

Tentoonstelling over Juliana

Toen mocht er aan tafel nog gerookt worden

Dit tegelplateau geeft mooi de voordelen aan van het ‘verzekerd zijn’

Toen door naar het Rijksmuseum en die schilderijen van Vermeer bekeken.
Wat zal ik er eens van zeggen…. De beste/mooiste kende ik eigenlijk wel (soms al gezien in Rijksmuseum of Mauritshuis).
Maar toch wel leuk/mooi om ze zo allemaal eens bij elkaar te zien.
En verbazend toch dat ze ‘in het echt’ toch wel veel mooier zijn dan op een plaatje/foto.
Ook valt het me weer op hoe klein die (mooiste) schilderijen eigenlijk zijn.

Nog een heel gedoe om kaartjes te krijgen

het beroemde ‘straatje’. Best mooi…

Die schilderijen kende ik helemaal niet

best klein eigenlijk

Die mooiste schilderijen vind ik toch wel op elkaar lijken.
Steeds de hoek van een kamer; waar een vrouw iets doet (melk inschenken, een brief lezen of schrijven, wat naaiwerk…)
Heel moeilijk kan dat toch niet zijn…

zo moeilijk kan het niet zijn…