een heel bakje vol…

Een poosje geleden kwam ik op een 3D-website iets leuks tegen. Paaseieren.
Ik heb er een paar geprint en dat liep al gauw uit de hand.
(om de gedachte te bepalen: het printen van 1 ei kost ongeveer 5 uur)

‘t is nog een heel gedoe om tijdens het printen al die vormen en kleuren uit elkaar te houden

sommige zijn best mooi…

Mijn oorspronkelijke idee was om op mijn verjaardag een grote bak met die eieren neer te zetten, waar mijn gasten er dan desgewenst een paar uit konden zoeken (en/of onderling ruilen) en die dan mee naar huis nemen. Zo leuk… zo vlak voor de Pasen… (overigens vonden een aantal mensen ‘dicht om mij heen’ het een volkomen idioot plan).
Maar nu gaat het vieren van mijn verjaardag niet door vanwege de verplichte ‘social distancing’ om het Corona-virus te beteugelen.
Nu zit ik met een 100-tal eieren in mijn maag…
Bewaren tot volgend jaar? Dan is de lol eraf. En… pluk de dag!

Na wat ‘broeden’ heb ik het volgende bedacht.
De mensen die ik normaal voor mijn verjaardag zou uitnodigen kunnen bij mij eieren ‘bestellen’.
Ik verwijs ze naar de ‘website’ http://www.smitvision.com/Leuk/Paaseieren.
Ze mogen dan een mail sturen met de gewenste vorm en kleur.
Laten we zeggen: een stuk of 6 per persoon/gezin. Minder mag ook.
Wie het eerst komt, het eerst maalt. En ‘op is op’.
Speciale wensen kunnen ze ook doorgeven. Misschien houd ik er wel heel veel over…

Als ik de bestellingen binnen heb, maak ik setjes klaar.
Ze kunnen die dan ‘rond mijn verjaardag’ bij mij ophalen. Dan zet ik ze ‘aan de weg’ of we bewaren op een andere manier gepaste afstand. Jammer maar helaas.

Morgen gaat de mail de deur uit.
Ben benieuwd naar de reakties…

Er zijn 14 vormen

Er zijn 8 kleuren

Ik had weer een ‘klant’ die het leuk vond om een print van zijn huis te hebben.
Een markant huis in Oosterbeek.

Er was geen goede bouwtekening van het huis en ook de gegevens op Funda klopten niet erg.
Dus mijn vriend en ik hebben (op een erg regenachtige middag) een paar uur metingen gedaan. En veel foto’s gemaakt.
Thuis ben ik toen aan het tekenen geslagen met Sketchup.
Ik miste nog best veel maten (van de bovenverdieping) en die heeft mijn vriend toen alleen gedaan en mij doorgegeven.

Na een uurtje of 8 (?) tekenen en omzetten naar stuur-opdrachten voor de printer, de zaak eens opgestart.
Het printen zou zo’n 40 uur gaan duren.
Maar na een uur of 10 bleek dat het een puinhoop werd. Ergens ‘aan de binnenkant’ klopten de aansluiting van de keuken niet. Op de sketchup-tekening zag je dat zo gauw niet, maar bij het omzetten naar stl/gcode werd het dus een rommeltje.

De sketchup-tekening eens goed onderhanden genomen en vooral allemaal hulplijntjes en dergelijke weggehaald.
Opnieuw.
De tweede poging was eigenlijk perfect. Na ruim 38 uur was het af.
Met helaas één schoonheidfoutje. Een lelijk lijntje in het dak. Daar heeft de toevoer van de print wat gehaperd, denk ik. Eigenlijk zijn dit soort projecten ook wat te groot voor mijn hobby-printertje.
Maar ik ben er best trots op.
Volgende week lever ik het model af en incasseer mijn standaard loon (een mooie fles whiskey).

Een markant huis in Oosterbeek

Vooral de (nis van de) voordeur was lastig. Heel mooi, maar op 3 manieren rond en schuin.

Omzetten van de Skecthup-file naar stuur-opdrachten voor de printer gaat middels het ‘slicer-programma’ Cura. Die voorspelt dat het 42 uur gaat duren en 232 gram plastic gaat kosten

Rim 30 uur onderweg

Het ‘steigerwerk’ onder dakgoot moet nog wel worden weggebroken

Een lelijk streepje in het dak. Zo te zien heeft de toevoer van het plastic even gehaperd. Misschien nog wat te repareren (met typex of zoiets)

Eerst naar het Rijksmuseum.
Daar is een special over de schilder Carvaggio en de beeldhouwer Bernini. Zij intriduceerden (in 1600) ‘de Barok in Rome’
Van Bernini had ik (in Rome) wel eens wat gezien en dat vond ik zo mooi, dat ik het wel weer eens wilde zien.
En het is inderdaad prachtig.
Onbegrijpelijk ook hoe ze zo nauwkeurig in marmer konden werken.

Met golfmaat Jos klompenpad ‘het Kreelse pad’ gelopen.
We hebben al maanden niet samen kunnen golfen en moesten nodig wat bijpraten.

Het was wat regenachtiger dan verwacht, maar toch een genoeglijke wandeling.
Het is ook een bijzonder mooi pad…
Ik was vooral verbaasd dat hele stukken van het bos gewoon onder water staan door de overvloedige regenval van de laatste tijd.

Volgens een informatiebord van Natuurmonumenten zijn de naaldbossen bij Planken Wambuis in een dusdanig slechte conditie, dat massale houtkap nodig was.
Daar werd ons standaard wandelingetje daar toch een beetje triestig van.

Weer eens naar het ‘hoog water’ van de rivier gaan kijken (bij ‘de Blauwe Kamer’).
Het was een stuk minder hoog dan een paar jaar geleden, maar toch wel weer indrukwekkend…

(alleen de foto’s die publiek toegankelijk zijn)
als je op de thumbnail klikt, zie je hem wat groter.
Je kunt dan doorbladeren; zelfs met een slideshow.
Op de foto zie je ook steeds een link naar de Flickr-pagina. Daar heb je nog meer mogelijkheden

 « prev      1   2   3      next »  
(68 Photos)

Het is weer gelukt! Kerststukjes gemaakt.
Veel mensen vinden dat ik er laat mee ben (op mijn werk vroegen ze wel eens: “doe je het nog wel vóór de Kerst?..”), maar ik doe het eigenlijk altijd rond deze tijd. Uit mijn ‘Facebook-herinneringen’ blijkt dat ik het de laatste 5 jaar steeds op de 22e heb gedaan…

Deze keer was het de eerste keer dat ik geen ‘groen’ uit eigen tuin kon halen. Mijn huidige tuin is nog een tikje kale toestand en bij de aanleg is ook onvoldoende rekening gehouden met de Kerst. Daar moet ik in het voorjaar aan proberen te denken. Dus (te) duur spullen op de markt gekocht en wat gebietst bij mijn zus.
Maar vanmiddag toch aan de bak.
Zie hieronder het resultaat.

“It’s beginning to look like Christmas!”

Groen

Prullaria

vogeltje is een soort handtekening….

het vogeltje zit achter de kerstbal

Nummer 5 is eigenlijk: ‘alles wat over is in een vaas gepropt’

het meeste is ‘kunst’

Phia en ik togen naar Amsterdam om in het Rijksmuseum de tentoonstelling ‘Rembrandt-Velázquez’ te gaan bekijken. Je krijgt een ‘tijdslot’ en wij konden er pas om 12:30 in.
Vanaf het station door een regenachtig Amsterdam die kant eens opgelopen. Na een kopje koffie zag ik opeens in de verte het gebouw van het stadsarchief.
Phia was daar nog nooit in geweest, en het is toch wel de moeite waard….

Doorgelopen naar het museum en in anderhalf uur de speciale tentoonstelling bekeken.
Daarna nog een klein rondje langs wat hoogtepunten en toen weer richting het station.
Een kleine omweg naar Café de Pels, want dat is toch wel heel leuk en lekker.

het AH-winterdorp vond ik toch wat tegenvallen.
Bij de ‘restore’ (kringloopwinkel) kwam ik dit ding tegen. € 4,50. Zonder ‘adapter’. Bij openschroeven kwam ik een heel gebeuren tegen van glasvezeldraden en een motortje wat een kleurenfilter liet draaien.
€ 25 euro verder (trafo, lampje en stekkertjes) heb ik nu iets moois. Kitsch wellicht; maar ik vind het grappig.

dit is het Albert Hein winterdorp. Valt toch wat tegen….

Winterdorp van de kringloopiwnkel

Onderkant van het winterdorp