de Stedemaagd kijkt over de burgerzaal uit

Vandaag een prachtige dag gehad in Amsterdam.
We begonnen in het Paleis op de Dam.
Deze periode is er (tot 27 oktober) een mooie tentoonstelling van de beeldhouwer die daar bijna alles heeft gemaakt.
Dit is de link

Dit was pas de tweede keer dat ik in het paleis was, maar misschien is het wel het mooiste Nederlandse ‘museum’ dat ik ken.
Vooral de vele beeldhouw-werken zijn natuurlijk fantastisch en deze tentoonstelling ging daar over.
Elementair is dat je van veel van de werken de ‘voorstudies’ ziet, die zijn uitgevoerd in gebakken klei. Meestal heel veel kleiner dan het uiteindelijke werk. Ik denk eigenlijk dat de kunstenaar dit boetseerwerk deed en het uiteindelijke hak- en breekwerk vooral door zijn assistenten liet doen. Daar had hij er tientallen van. En dat moet ook wel, als je je bedenkt hoeveel werk het moet zijn geweest om al die beelden te maken.
Maar hoe dan ook: het resultaat is prachtig.
En extra leuk dus om nu wat meer te weten hoe een en ander gemaakt werd.
Hieronder een paar van de foto’s.
En onder die foto’s een verder verslag van ons prima dagje uit.

dit weekend was er een demonstratie op de dam en ze hebben verfbommen tegen het paleis gegooid

een heel werk om dat weer schoon t ekrijgen :-(

hier werd recht gesproken. De meeste misdadigers kwamen er niet genadig vanaf.

(kleine) kleimodellen van onderdelen van de vierschaar

salomons-oordeel

de Burgerzaal

Atlas

de burgerzaal, vanaf de stedemaagd. In de verte de atlas

Het toeval wil dat er deze periode ook de mogelijkheid is om via een steiger-constructie het dak van de Nieuwe Kerk (ook op de Dam) te beklimmen en over de stad uit te kijken.
Hoewel toeval: veel is in het kader van het 750-jarig bestaan van Amsterdam…
Het was leuk. Het is nou niet meteen een reden om naar Amsterdam te gaan, maar als je er toch bent (om de tentoonstelling in het Paleis te zien, bijvoorbeeld) zou ik het zeker even doen.
Een paar jaar geleden was ik bij iets soortgelijks in Rotterdam, dus kon dit natuurlijk niet laten liggen.
Hieronder een paar foto’s. En daar weer onder, onze afsluiting van de dag.

Phia had verhalen gehoord over hotel Jakarta, en dan met name over de manier waarop dat gebouwd is. Veel in hout en ‘prefab hotelkamers’ die op elkaar gestapeld werden.
Dat wilden we wel eens zien.
We hadden een tafel gereserveerd voor een ‘Indonesische proeverij’ en een aardige mevrouw bij de receptie liet ons het een en ander van het hotel zien.
Beetje jammer dat het hotel wat afgelegen ligt. Met de auto zal het prima zijn, maar het is toch een vervelend stukje lopen vanaf het station.

https://amsterdam.kunstwacht.nl/kunstwerken/bekijk/1768-zeeman-op-de-uitkijk

Kijkt uit over het IJ Komen ze thuis, of gaan ze weg?

In onze omgeving is September ‘airborne-maand’.
Ik heb dan in ieder geval een vlag uithangen en ga vaak ook wel naar de dropping op de hei.
Al een poosje had ik het idee om ‘iets glas-in-lood-achtigs’ te maken.

Het is deze variatie op mijn herfst-winter-lente-zomer tafereel (‘winter’ moet nog) geworden, maar nu verticaal.
Aardig gelukt, al zeg ik het zelf. Ik ben niet helemaal tevreden met de glaskeuze voor de lucht. Eigenlijk moest daar wat meer blauw in, maar die kleur had ik niet. En ik wil liever geen glas bij-kopen, want dan kom ik helemaal nooit van deze hobby af.

We kijken terug op een mooie vakantie. Heel leuk; dat noorden van Duitsland.
En het weer is ons alles meegevallen. Af en toe een paar spetters, maar eigenlijk fantastisch.
De meeste regen heb ik vanmiddag gezien toen we thuis waren.

Een klein beetje statistiek:
2200 kilometer gereden en daarbij zo’n 350 kWh stroom verbruikt. 8 keer ‘aan de laadpaal’.
Belangrijker: zo’n 200.000 stappen gezet, dus laten we zeggen 140 kilometer. Dit in 12 ‘loop-dagen’ (we hadden 2 echte auto-dagen).
Toch (waarschijnlijk) wel weer wat aangekomen…

Vakantie krijgt een mooi cijfer. Een 8 wel.

Laatste hotel serveerde een top-ontbijt. Dat wordt morgen een stukje minder

Vandaag ‘doen we’ Lübeck.

Ons hotel ligt echt midden in het centrum en na het uitstekende ontbijt gaan we de dingen bekijken die we gisteravond hadden aangekruist.
Lübeck heeft minstens zeven torenspitsen en we bezoeken al die kerken. Natuurlijk ook de Dom. Bij het er naartoe lopen zie ik al dat de torens scheef staan (maar dat doen er wel meer).
In de kerk leren we dat het een (Gods?) wonder is dat het zooitje nog staat. De ondergrond deugt niet, de oorspronkelijke bakstenen verkruimelen, foute restauraties en ga zo maar door. Bombardementen hebben er ook geen goed aan gedaan.
We doen maar een euro in de collectebus en hopen er verder het beste van.

Einde middag gaan we voor bijna twee uur op studiereis in het ‘Europese Hanze-museum’. Vonden we wel passen bij ons bezoek aan al die Hanze-steden die we bezocht hebben.
Best mooi gedaan en leerzaam. We zijn blij dat we geen examen hoefden te doen, maar wel veel geleerd.
Toch weer laat voordat we ‘klaar’ zijn.
Lübeck is een leuke stad!

Morgen op huis aan.

echt valk bij het centrum

en hier kwamen we voor,,,

er zijn veel problemen met de torens

Gevolgen van een bombardement

moern gerestaureerd, Ik vind het mooi

De vakantie begint een beetje op zijn eind te lopen.

Vandaag rijden we de hele weg terug via Rostock en Wismar naar Lübeck.
Maar: we lossen eerst een ‘schuld’ in.
Als we Rügen verlaten, stoppen we in Stralsund en bekijken deze mooie (Hanze-) stad.
Wel jammer dat het zondag is. Het is wat stilletjes en sommige dingen (met name de speelkaartenfabriek die ik graag had gezien) zijn gesloten.

In Stralsund zijn twee aquarium-toestanden.
Het Ozeanium is beroemd om zijn aquaria, maar volgens mij gaan ze het nooit winnen van ‘Bush Ocean’.
Wij gokken op het ‘Meeres-museum’. Die hebben ook wel wat aquaria, maar vooral ook veel opgezette beesten en veel uitleg. Meer een echt museum dus.
Volgens mij hebben we goed gegokt. Het is prachtig. En grappig: in een oud klooster.

Ietwat aan de late kant vertrekken we voor de wat taaie rit (250 km) naar Lübeck.
Prima hotel in hartje centrum.
Lekker eten in een restaurant om de hoek en nu uitbuiken.
Morgen gaan we Lübeck bekijken.

Helaas gesloten op zondag

Helaas gesloten op zondag

restauratiewerk

Bin in het klooster een hele staalsconstructie

Hier zie je goed dat het Meeresmuseum is gevestigd in een oud klooster

De rit naar kaap Arkona is wel leuk. Je ziet een ander soort vakantiegangers en ook een wat andere omgeving.
Kaap Arkona is wel een echte toeristenval. Je moet een eind buiten het dorp parkeren en alles kost veel geld.
We nemen het ‘treintje’ vanaf die parkeerplaats naar de vuurtoren aan de kust. Die beklimmen we.
Verder is er eigenlijk niet veel aan.

We kiezen ervoor om een flink eind langs de kust te lopen, op weg naar een Hunebed-toestand daar.
Klein beetje leuk.
Daarvandaan weer naar de parkeerplaats. Totaal een kilometer of 8 gewandeld.

We gaan terug naar ons huisje in Sassnitz, maar doen dat via het Krijtmuseum.
Dat is eigenlijk heel leuk.
Om half zes ‘thuis’. Douchen en zo naar een restaurant in ‘die Altstadt’.

Morgen verkassen

ze zullen dat papier er wel niet voor niets omheen doen

De bedoeling is om vanaf dat punt de kleine 10 kilometer terug naar Sassnitz te lopen.
Van die wandeling zegt men dat “… alleen het lopen van deze wandeling is de reis naar Rügen al waard…”.

Dat blijkt ook zo te zijn.
Om de haverklap kun je genieten van prachtige uitzichten op de krijtrotsen. Het is veel mooier dan wat je van dat speciaal ingerichte platform bij het bezoekerscentrum ziet.
Omdat we zo vaak stoppen om te kijken, doen we bijna 4 uur over de tocht terug.
Tussen de uitzichten door loop je door de beukenbossen van het Nationale park. Heel mooi. En heel rustig ook. Weinig wandelaars.

Om 5 uur bij ons huisje en meteen naar de Lidl voor wat boodschapjes.
Uitrusten.

daar is er maar 1 van, tijdens de hele wandeling

Docementatie-centrum

We staan laat op en rijden naar Prora. Dat is/was een mega-project van Hitler om 20.000 vakantiewoningen te maken langs de kust. Het is eigenlijk een gigantisch flatgebouw van 4,5 kilometer lang.
Het is nooit helemaal afgekomen en vooral in gebruik geweest als hospitaal en kazernes.
Momenteel is een groot deel omgebouwd tot moderne appartementen.
Er is nog wel een museum, maar daar is ‘ruimte voor verbetering’.

Vlak bij Prora is een boomtop-wandeling.
Dat is heel mooi en leuk. Op een gegeven moment sta je 40 meter boven de grond en dan ook boven de bomen.
Mooie uitzichten.

Ik wil nog even naar Sellin. Daar is een mooie zeepier. Maar had het beter niet kunnen doen. Er is een of ander festival en de stad is overvol.
Als we eindelijk bij die pier zijn, begint het ook nog te regenen.
We zijn maar net op tijd terug in Sassnitz voor onze afspraak bij een italiaans restaurant.
Werkelijk prima.

Op de terugweg door de haven geslenterd.

ingang van ‘dokumentatie-centrum’.

Oud en nieuw naast elkaar

Omgebouwd tot appartementen

omgebouwd toto appartementen

Op een gegeven moment sta je 40 meter boven de grond, den dus ook boven de boomtoppen

Helaas niet in geweest

Rügen is beroemd om zijn witte krijtrotsen en het is leuk om die met zon te zien.
Maar de ‘hochuferwanderung’ gaat ons wat te ver vandaag.
We hijsen ons in de auto die ons naar een grote parkeerplaats in het Jasmund Nationalpark brengt.
We lopen in drie kwartier door mooie beukenbossen naar de klifrand.
Dat (b)leek een toeristenval.
Best een duur kaartje en dan kun je naar het uitzichtpunt. Aardig. Maar is dat nu alles?
We zien een lange rij mensen met een onduidelijk doel.
Het blijkt toegang te geven tot een ‘interactieve rondwandeling’ en dat blijkt werkelijk grandioos.

We lopen terug naar de auto (eigenlijk stom, want er is ook een shuttlebus) en gaan weer naar Sassnitz.
We lopen een stukje het stadje in, doen wat boodschapjes en zijn dan toch weer pas na 6 uur thuis.

Plannen maken voor morgen. Zal toch wel ‘s ochtends die wandeling worden, want de weersverwachtingen baren zorgjes.

de Oostzee is veel minder zout dan de Noordzee

Peenemünde is 2 uur rijden vanaf ons huisje in Sassnitz. Door het op deze manier te doen, winnen we minstens 2 uur (en een dagbesteding)

Het plan was om vandaag van Wismar naar ons huisje in Rügen te rijden, met een tussenstop (lees: stadswandeling) in Stralsund. Dat schijnt een mooie Hanzestad te zijn.
Maar wij zijn even een beetje klaar met stadswandelingen…

Op de reservelijst van onze ‘leuke dingen om te doen’ stond een bezoek aan Peenemünde: het Nazi ontwikkel- en testcentrum voor raketten tijdens de tweede Wereldoorlog. Ze hebben daar de V1 en V2 bedacht.
Verschillende mensen hadden ons dat bezoek aangeraden, maar het ligt eigenlijk helemaal uit de route.

Vanmorgen besloten Stralsund uit (?) te stellen en via Peenemünde naar Rugen te rijden.
Het is een hele zeiling, en het is daar echt ‘the Middle of Nowhere’.
We hebben het bekeken. En het was interessant. En ik ben (een beetje) blij dat ik het gezien heb. Maar of het de moeite waard is?… ik geef het een zesje (Phia geeft een 7).

Na Peenemünde eerst een laadpaal zoeken (die hebben ze daar ook niet) en dan in twee uur naar ons huisje in Sassnitz gereden.
Daar zitten we 5 nachten, dus vier volle dagen Rügen. Vooral wandelen, denk ik.
Maar morgen zal wel ‘Ruhetag’ worden.
Ik heb de pap een beetje op.

De raket en ik zijn beide op ware grootte

De V1 was gewoon een vliegende bom. Als de brandstof op was, stortte hij neer,

In het museum zie je vooral veel ‘oud roest’

Die lancerinegn zijn wel leuk om te zien, maar die dingen komen ook weer op de grond.

Zo krijg je wel een indruk

In de ‘koude oorlog’ werd een heel schaakspel gespeeld met ‘raketten’. Veel wetenschappers uit Peenemünde werden opnoeuw ingezet,

De verfrissingen in ons restaurant zijn zeer de moeite waard

Eigenlijk is er vrijwel niets meer van over