Van verschillende kanten had ik de tip gekregen om in Maastricht een bezoek te brengen aan de tentoonstelling “de vele levens van glas”.
Maastricht is een heel eindje weg, maar we hadden nog een ‘gratis treinkaartje’ en wat leeswerk te doen. Om 9 uur van huis en om 12 uur waren we in Maastricht. Op ons gemakje naar ‘het Bureau’ gelopen en daar rondgekeken. Het was een leuke tentoonstelling met inderdaad verschillende ‘kijken op de zaak’.
Beetje speciaal was het ‘glas-in-lood depot’. Daar bewaart men de ramen van gesloopte kerken en probeert die een nieuwe bestemming te geven

in glas schijnen allerlei ‘spanningen’ te zijn. En die kun je zichtbaar maken. Dit is mijn bril….

Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

het ‘glas-in-lood depot’ van Limburg Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

het ‘glas-in-lood depot’ van Limburg Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

het ‘glas-in-lood depot’ van Limburg Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

het ‘glas-in-lood depot’ van Limburg Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

Wij hebben dat vorig jaar samen met vriendin Marlou bekeken

Bij ‘het Bureau’ kon je ook een foldertje meenemen met de beschrijving van de wandeling ‘Over gevels en glazeniers’ (de glasverhalen van Maastricht).
Die wandeling hebben we gemaakt op de de terugweg naar het station. Zie die beschrijving en opmerkingen bij onderstaande foto’s.

het Eiffelgebouw van Sphinx

het ‘V-house’ heeft een gevel van glas

Om te besparen op ‘raambelasting’

deze glazen pui boven het Bergportaal van de sint Servaas basiliek, was vroeger monumentaal glas-in-lood werk maar is bij een restauratie vervangen door een simpele gladde pui

dichtgemetselde ramen. Waarschijnlijk om minder belasting te betalen

Het stond al een poosje op mijn lijstje om deze golfer te maken.
Best goed gelukt; al zeg ik het zelf.
Natuurlijk wel wat foutjes/leermomenten:
– het blanke glas links en rechts van de golfer is niet hetzelfde materiaal
– volgens mij zijn zijn benen te kort. het is een beetje een Jerommeke.
Heel misschien maak ik er nog wel een (of een paar)…

‘op Internet’ kwam ik al een paar keer een fietswiel tegen, wat bedekt was met glas-in-lood.
Dat wilde ik ook wel eens proberen.
Via zwager Jan aan een wiel (en een ‘vork’) gekomen en aan de slag.
Zoals wel vaker, ben ik niet echt creatief en begin maar gewoon met glas snijden, folie en solderen.
Het resultaat is wellicht ietwat ‘te druk’.
Maar het heeft ook wel wat.

Misschien ga ik er nog wel eens eentje maken. En er dan wat meer over nadenken.
Lastig is dat de ‘driehoeken’ van de twee kanten van het wiel) elkaar niet leuk afwisselen, maar overlappen.
En wellicht wat plaatjes ‘dwars op het wiel’. Zodat hij misschien gaat draaien in de wind. Want dat doet deze niet.

gemaakt met de 3D-printer

Het omwikkelen van de spaken (met folie) is best een klusje….

Hier zie je al dat de driehoeken gaan verschuiven…

NU alleen nog even vastsolderen

met het soldeerwerk zwart gemaakt, is het wat minder ‘druk’

zwager Jan maakt een standaard

Het was mooier als de zon er van achter doorheen kon schijnen, maar zo’n plek kunnen we niet vinden

Het wiel kostte veel tijd.
Maar toch ook nog onderstaand gemaakt.
Als verjaardagscadeautje voor vriendin Cari, die lerares Tai Chi is.

Gemaakt als verjaardagcadeautje voor een vriendin die lerares Tai Chi is

(alleen de foto’s die publiek toegankelijk zijn)
als je op de thumbnail klikt, zie je hem wat groter.
Je kunt dan doorbladeren; zelfs met een slideshow.
Op de foto zie je ook steeds een link naar de Flickr-pagina. Daar heb je nog meer mogelijkheden

 « prev      1   2   3   4      next »  
(90 Photos)

Oliebollen bakken voor de buurt Park Reehorst

Oliebollen bakken voor de buurt Park Reehorst

Oliebollen bakken voor de buurt Park Reehorst

Het begint zich tot een traditie te vormen.
Op de 30e is er een bijeenkomst in het parkje tegenover ons huis, waar oliebollen worden geserveerd.
Vorig jaar was het dramatisch weer; maar deze keer prima.
En de bakkers stonden in een mooie tent (geleend van ‘malkander’)

overzichtschermpje

Schermpje van ‘woonkamer’

‘buitenboel’

Al jaren gebruik ik als ‘domotica-oplossing’ ‘Fibaro’ om lampen aan te sturen en zo, maar dat breidt niet erg uit. En over de ondersteuning ben ik ook maar matig tevreden.

In december heb ik een paar weken besteed aan het implementeren van ‘Home-Assistant’.
Dat is een ‘domotica-platform’ wat claimt dat het vrijwel alles met elkaar kan verbinden.
Ik hoor er erg veel positieve dingen over. Maar ja. Toch weer ingewikkeld natuurlijk.

Dat HomeAssistant dus geprobeerd. Het draait op een Raspberry; dus dat is ook nog wel op te brengen.
Na een kleine leercurve werkt het allemaal verrassend prima.
Ik ben nu in de fase van de ‘gorey details’…

In deze gallery wat foto’s van onze Kerst
eigenlijk net als anders. Heel leuk allemaal.

Kerststukjes-traditie

Kerststukjes-traditie

Christmas Pudding

Christmas Pudding

Als ‘seizoens-tafereel’ heb ik een kaars gemaakt.
Voor nicht Herma (zij speelt klarinet) heb ik voor haar verjaardag een ‘G-sleutel’ gemaakt’
En met elke kerstkaart had ik een klein cadeautje toegevoegd. Helaas ben ik vergeten een foto te maken toen de hele tafel vollag met (50) kaarten en knutsels.

De ‘gallery’ hieronder laat wat foto’s zien van de productie.

een paar van de (in totaal 50) kerstcadeautjes

G-sleutel voor Herma

G-sleutel voor Herma

3 pitten stuk

Tijdens het koken een ‘pets’ en 3 van de 5 pitten gaven foutcode ‘E’.
Blij dat er tenminste nog twee wel werkten, maar het is toch een gemis.

Na een valse start (monteur meldde zich ziek) kwam toch op 20 december de Neff-monteur. Gelukkig voor de kerst.
De garantie was net 2 maanden afgelopen, maar er werd een ‘coulance’ toegepast.
Ik was volkomen verbijsterd door de gigantische hoeveelheid electronica in dat ding.
Er was 1 printplaat doorgebrand. Hij had een nieuwe bij zich.
Binnen een uur was de monteur weer weg.

Blij.

op de voorgrond 3 van de 5 spoelen

veel electronica!

doorgebrande printplaat

Een paar dagen geleden kwam zoon Evert met de vraag “of ik dinsdagavond wat had…”.
Hij stelde voor om samen naar ‘Eindhoven Glow’ te gaan. Dat is een terugkerend evenement waarbij in de stad een groot aantal lichtgevende kunstwerken zijn opgesteld.
Evert was er al een paar keer eerder geweest en het leek hem ook wel wat voor mij. En een mooi ‘vader-zoon moment’.
Ik vond het een fantastisch idee.
Wij erheen.
Het was helaas dramatisch waardeloos weer, maar toch een leuke avond.

dit soort dingen dus

Ik denk dat de lichtstralen de regenwolken lek prikten

rondje van een kilometer of vijf