Ik ‘moest’ nog een vrij-reizen-kaartje opmaken en Kees en ik hadden al heel lang op de planning staan om eens ‘de Hortus’ in Amsterdam te bezoeken.
Kees moest ook nog even bij het hoofdkantoor van de IVN langs (dat ligt naast de Hortus Botanicus) en bovendien kon hij daar een pasje ophalen om gratis de Hortus in te gaan.

Na bezoek aan de Hortus zijn we naar de Hermitage gelopen (dat is daar vlakbij). Er was een spciale tentoonstelling over het leven van Catharina de Grote (en vooral de kunst die ze verzameld heeft). Dat was een hele dame hoor…

Na een prima lunch zijn we nog heel even de Portugese synagoge ingelopen (daar aan de overkant), maar daar hadden we eigenlijk iets te weinig tijd voor. Doen we nog eens over…

de ingang van de Hortus (genomen vanuit de tuin)

oude en nieuwe grafiti bij het metrostation Waterlooplein

in de Hortus is ook een vlindertuin

de ingang van de tentoonstelling over Catharina de Grote

een paar van de schilderijen die Catharina verzameld heeft

de tsarentroon

een deel van de tentoonstelling

de Portuguese Synagoge

Onderstaand ‘dagboekje’ is eigenlijk alleen maar een verzameling van de Facebook-updates die ik tijdens de vakantie heb gemaakt. Er is een groter dagboek (alleen beschikbaar voor ‘intimi’), maar deze blog-entry geeft (hopelijk) wel een aardige indruk van onze (prima!) vakantie.
Op de foto’s kun je klikken. Je ziet ze dan ‘full-screen’ (dat is vaak de moeite waard).

Zondag 16 oktober

Verdorie 11 uur in dat malle vliegtuig gezeten…

Het vliegtuig vertrekt om 9 uur, maar je moet er 3 uur van te voren zijn. We vertrekken dus al voor vijf-en. Op tijd in het vliegtuig, maar dat heeft storing. Iets met de (externe) startmotor.
Wij mogen het vliegtuig niet uit en als het ding gerepareerd is, is ons ‘time-slot’ voorbij en moeten we meer dan een uur wachten (nog steeds in dat vliegtuig).

Uiteindelijk vertrekken we met ruim twee-en-een-half uur vertraging en komen een tikje gaar aan in New York. Het is daar dan 13:30 (voor ons voelt het half acht ‘s avonds) en stralend weer.
Na transfer naar (en installatie in) het hotel (echt middenin ‘Midtown’) vertrekken we met de groep voor een wandeling. Even wat de sfeer proeven, metro-kaart kopen, en dat soort dingen. Vanaf Time Square zoekt ieder verder zijns weegs en we zijn om een uur of 9 (3 uur ‘s nachts in Nederland) weer bij het hotel.

op heel veel daken zie je watertorens. Zijn nog volop in gebruik, las ik ‘s avonds in een reisgids

voor de brandweer. Zie je ook overal

‘Empire State Building by night’. Ons hotel ligt om de hoek.

toch maar de verplichte foto van Times Square gemaakt. Het is wel wat hoor..

Na een tip van een oud-collega hier gegeten. Prima.

je raakt niet gauw de weg kwijt in New York.

Maandag 17 oktober

‘Liberty island’ met daarachter Manhattan

Een mooie dag vandaag (ook wat wat het weer betreft). De ‘standaard dingen’ gezien in ‘Lower Manhattan’. Maar ‘standaard’ of niet: ik vond het prachtig. Zo’n 500 foto’s gemaakt. Een paar daarvan hieronder…

Uw verslaggever verrijkt de skyline

Natuurlijk was ik daar ook. Mooi hoor.

van dit soort foto’s kun je er wel duizend maken

Wint het toch wel van ‘Arnhem Centraal”…

vanaf Brooklyn Bridge

Dinsdag 18 oktober

Tweede volle dag in New York.
Met de gids een poosje langs allerlei gebouwen gelopen, maar dat werden we zat. Beetje teveel architectuur-termen. We zijn met z’n vieren de Rockefeller toren opgegaan voor het uitzicht. Mooi hoor…
Toen met een kabelbaan naar Roosevelt-Island en met de metro weer naar Times Square en vandaar naar het hotel gezworven, Koreaans gegeten.
En ‘thuis’ weer ‘even’ de foto’s uitmesten.
Je rust er niet erg van uit, maar tot nu toe is het een top-vakantie.

de hal van het ‘Grand Central’ station

vandaag tegen de 30 graden, maar de ijsbaan voor het Rockefeller gebouw is vorige week open gegaan. Er wordt dus geschaatst…

vanaf ‘Top of the Rock’ uitzicht naar het Noorden; met als belangrijkste blikvanger Central Park

Weer vanaf het Rockefeller gebouw; nu naar het zuiden (naar Lower Manhattan).Beetje heiïg en tegen de zon in. De wolkenkrabber in het midden is het Empire State Building.

In het Trump-gebouw (ja,ja…). Eigenlijk best wel mooi. U ziet de spiegeling van uw verslaggever

In Central Park

Dit is de Queensboro Bridge. Maar wij gaan met een kabelbaantje, langs die brug, tot het midden (Roosevelt island)

In de ‘Public Library’

Woensdag 19 oktober

We zijn alweer ruim over de helft…
Vanmorgen naar het ‘Intrepid Sea, Air & Space museum’ (gehuisvest in een echt vliegkampschip); deze periode met een speciale Startrek-expositie.
Daarna over de Brooklyn Bridge gewandeld (nu bij licht).
Einde middag naar Harlem en daar lekker gegeten.
De dag afgesloten met een ‘beklimming’ van het Empire State Building. We hadden wat twijfels (duur…., en we waren al op Top of the Rock geweest), maar het was helemaal fantastisch, Nu dus bij nacht. En kraakhelder.

Best wel heel indrukwekkend, zo’n vliegkampschip….

Live long, and prosper… (hoewel ik persoonlijk TNG de beste serie vind (met Data in plaats van Spock)

Make it so, number One…

Er zijn dus ook best ‘gewone’ wijken in New York. Dit is net aan de andere kant van de brug; dus in Brooklyn

de Brooklyn Bridge, Vandaag lopen we hem over vanaf Brooklyn naar Manhattan. Nu dus bij licht (en wat voor licht…. bloedheet… 30 graden)

tikje duur, maar bleek wel de moeite waard

ik ben erg tevreden over mijn nieuwe fototoestel

Donderdag 20 oktober

Vanochtend eerst met de gids naar Greenwich Village en SoHo. Daarna ging ieder zijns weegs. Ik ging (in mijn eentje) naar het museum of National History. Heel leuk vond ik de ‘tableaus’ met opgezette dieren. Die kun je dan op je gemakje bekijken. Zouden alle dierentuinen moeten doen.
Verder niet heel veel gedaan. Heb een beetje de pap op. En blaren! Daar ben ik niet aan gewend…
Dit is waarschijnlijk de laatste update vanuit New York.
Morgenochtend maken we nog een stadswandeling, maar om 14:00 vertrekken we al naar het vliegveld.
ETA zaterdag 07:45 (local time)

de ontbijtzaal van het hotel (‘s avonds is dat de bar) wordt al een beetje ingericht voor Halloween

in de wijken Greenwich Village en Soho zie je overal die brandtrappen aan de buitenkant. Natuurlijk ken je dat al van allerlei films; maar leuk om in het echt te zien.

Best mooi…

bij Katz eten we een brood’je’ Pastrami. De beroemde scene uit ‘When Harry met Sally’ is hier gefilmd.

bij het Museum of National Histoy hebben ze veel dinosaurus-dingen

Eigenlijk veel mooier en handiger dan levende dieren in de dierentuin…

Gewoon top…

Vrijdag 21 oktober

Door de stromende regen (nu beseffen we pas echt hoeveel geluk we hebben gehad met het weer) over ‘the highline’ gelopen en de winkeltjes van Chelsea Market bekeken.
Terug naar het hotel en bij een beker koffie opdrogen.
Busje komt zo…

The highline is een ‘park’, dat is aangelegd op een in onbruik geraakte spoorlijn (die boven de weg liep)

Langs/over de highline

men zet hier een klassieke filterkoffie. Het duurt even, maar dan heb je ook wat

Chelsea Market is al in de Halloween-stemming…

Dit eet-tentje (recht tegenover het hotel) hadden we eerder moeten ontdekken

Zaterdag 22 oktober

Een probleemloze terugreis.
Het vliegtuig vertrekt precies op tijd en we komen om ongeveer half acht ‘s morgens aan op Schiphol.
In de auto terug naar huis discussiëren we over de slimste manier om de jetlag te lijf te gaan. ‘De geleerden’ (op google) zeggen dat je gewoon wakker moet blijven en vooral niet overdag moet gaan slapen. Het zal. Ik lag er omn 10 uur in en was er ‘s middags om 2 uur weer uit. Vanavond om een uur of 3 naar bed; morgen om 10 uur opstaan; en dan moet de boel maar weer gereset zijn…

Vliegtuig vertrekt om 18:00 (Amerika-tijd) en komt na bijna 7 uur vliegen aan om 07:45 (Nederlandse tijd). Dat is vlugger dan op de heenreis. Je schijnt deze kant op ‘wind mee’ te hebben

ik ben begonnen aan de voorbereidingen voor Kerst.
‘Sloe gin’ schijnt erbij te horen.
De sleedoornbessen (ja, ja…) zijn verzorgd door Leendert van Prooije.
En verder moeten we maar even afwachten…

Ik heb een recept van Jamie Oliver gebruikt. Essentiëel daarin is dat je de bessen (pruimpjes?) een nachtje in de diepvries gooit. Dan barsten ze open en komt de smaak beter vrij. Maar er zijn ook recepten die zeggen dat je moet inprikken. Met een ‘zilveren speld’. Of nog liever: met een stekel van de sleedoornstruik waarvan ze geplukt zijn.
Er zijn ook verschillende ideeën over de hoeveelheid suiker (als al..) die moet worden toegevoegd.
Dus zelfs als deze poging niet lukt, kunnen we volgend jaar nog een andere manier proberen.

de bessen komen uit Winterswijk

het bouwpakket

er is ook een flesje voor Leendert

een oud-collega vertelde me dat hij vrijwilliger is bij de vlindertuinen in Harskamp.
Ik ben daar eens gaan kijken (kon nog net: 1 oktober gaan ze dicht) en het was best leuk/mooi.

Met oud-collega Erik naar Amsterdam geweest. Hij heeft me veel (voor mij) nieuwe dingen van ‘zijn’ stad laten zien.
Prachtig!

een gebouw van ‘de Amsterdamse school’

je zou niet denken dat dit in Amsterdam is….

in het fotomuseum ‘huis Marseille’

in het Stadsarchief van Amsterdam

een beste deur

in het Stadsarchief van Amsterdam

Vandaag naar ‘de KLM Open’ geweest. Het was voor mij voor het eerst dat ik naar zo’n toernooi was. Ik had er weinig fiducie in (op TV zie je het beter), maar het was echt heel leuk. Prima weer ook natuurlijk.
Ook wel leuk om ‘the Dutch’ een keer te hebben gezien. Toch eigenaardig hoor: zo’n ‘links-baan’ midden in de Betuwe. Wel jammer dat het zo luxe/duur is dat ik er waarschijnlijk nooit zelf zal spelen.
Maar het was een fijne dag!

Hole 14 was ingericht als ‘beat the Pro’. Op deze Par-3 baan mochten amateurs (die de loterij gewonnen hadden) proberen om beter (af) te slaan dan de wedstrijd-spelers.
Dat lukte maar *heel* soms. Voor een deel ook door de gierende zenuwen van die amateurs

ik was samen met golf-maatje Jos

je kon eigenlijk best dicht bij de spelers komen. Hier de green van hole 10. Maar met (bijvoorbeeld) Joost Luiten liepen honderden mensen mee. Dan stond het natuurlijk stampvol

met mijn kaartje had ik toegang tot dit ING-paviljoen met prima drankjes

Zo’n bord wil ik ook!
Zonder dollen: het viel me erg mee hoe (soms honderden) mensen doodstil kunnen zijn op het moment dat er een belangrijke slag werd gedaan

de laatste flight is voorbij. De bezoekers hebben op deze hole verder niets meer te zoeken

Vandaag een excursie gehad (met de vereniging Oud-Ede’) naar ‘Beeld en Geluid’. Dat is een echte aanrader. Eerst een uur een rondleiding gehad rond het het gebouw en in de archieven en daarna op eigen houtje het ‘interactieve museum’ in (‘the experience’). Daar kun je wel een hele dag doorbrengen!

de buitenkant van het gebouw is werkelijk prachtig!

dit zijn de archieven waar ‘al’ (?) het uitgezonden materiaal van de publieke omroep wordt bewaard

in één van die archiefruimtes staan honderden oude radio’s opgesteld. deze herken ik nog wel

een overzicht van ‘the experience’. Er zijn duizenden videofragmenten beschikbaar die op allerlei manieren toegankelijk zijn gemaakt.

Dagje naar Zandvoort (ik moest nog een ‘vrij reizen kaartje’ opmaken) en vanaf het strand de ‘waterleidingduinen’ ingelopen voor een stevige wandeling.

ik ben niet zo’n strand-fan, maar het heeft toch wel wat…

kijk nou toch eens…

in Zandvoort waren een aantal grote ‘zandsculpturen’ te zien. Dit is een detail (ongeveer een vierkante meter)

veel water in dat duingebied. Het wordt daar gefilterd.

Een damhert. Die zijn daar niet zeldzaam. Maar toch leuk om er een te zien.

Zie Het Hert

Wij werden door Leendert en Liesbeth uitgenodigd voor een middagje naar het oosten van het land (zelfs nog iets verder).
We hebben gewandeld rond het ‘Zwillbrocker Venn’ (bij Groenlo; net over de grens naar Duitsland)

apart licht, daar

het Zwillbrocker Venn

in de kerk was die middag een trouwerij geweest

die was er vroeg bij…

het kunstwerk heet ‘dialoog’

Van 13 juli tot 29 juli maken we (met onze eigen auto) een rondreis door Ierland. Steeds twee nachten in één hotel. Maar eerst moet je naar Engeland; daar dwars doorheen en dan weer de Ierse zee over. Dat kost twee dagen heen en twee terug. En steeds vroeg op!

Donderdag 14 juli

Infrastructureel is de zaak nog niet op orde (we zijn op doorreis en de meeste spullen liggen nog in de auto) maar hier toch een update…
Nu zijn we in Wales en morgen maken we de oversteek naar Ierland

Woensdag: het zeegat uit bij Hoek van Holland

Donderdag om 13:00 uur al aan de westkust (500 km achter de rug). Kun je nagaan hoe vroeg ik op was.
We ‘herkennen’ de taal van 3 jaar geleden…

Geen boom te zien. En ook weinig waterhindernis. Wel veel wind. —

Een echte links-baan langs de zee

Vrijdag 15 juli

een dag met veel kanten.
Retevroeg op en na best een lange (en saaie) bootreis eindelijk in Ierland, Leuk stadje bezocht (Kilkenny) en toen nog naargeestig lang rijden naar Kinsale. Daar was het grijs en stil; maar we hebben een prima hotel.
Lekker gegeten en morgen maar een dagje niks (denken we nu)

We zijn Brexit. Een saaie zeereis. 3 uur varen!

een maquette. Maar de (echte) toren hebben we beklommen — in Kilkenny

in de kathedraal van Kilkenny

Een standbeeld, Ik wist niet welke sport dit is, maar het blijkt Hurling te zijn

A room with a view…. — bij Kinsale Harbor

Zaterdag 16 juli

De auto is vandaag niet van zijn plaats geweest. Door het stadje Kinsale gelopen en uitgebreid gekeken bij het Charles fort

Deze foto kan ik elke dag wel maken. Maar dat zal ik jullie besparen.

een creatieve (?) foto van een visnet hier in de haven

Charles fort

in de pub kijkt men fanatiek naar ‘the British Open’ (golf)

wij eten in de pub. Lamb stew. De Guinness paste niet meer op de foto

Zondag 17 juli

Vandaag staat in het teken van ‘Mizen Head’. Voor de wat minder opgeleiden onder jullie: hieronder een kaartje.
We moesten naar Kenmare, maar in een dolle bui reden we via dat meest zuid-westelijke puntje van Ierland. Dat was ‘maar’ 100 kilometer om. Maar dat is meteen wel minstens 2 uur!
Toen we aankwamen: mist!!!! Maar gelukkig trok dat langzaam wat weg.
Helemaal einde middag kwamen we, redelijk uitgeput, aan in ons hotel in Kenmare.

‘Mizen Head’ schijn het meest zuid-westelijke puntje van Ierland te zijn

de ‘toegang’ (mind the quotes) tot de beroemde golfbaan ‘Old Head of Kinsale’.
Mist!.
Anders had ik natuurlijk graag die 200 euro voor een greenfee betaald..

onderweg een paar keer druïde-toestanden gezien — bij Drombeg Stone Circle.

Bij Mizen Head signal station. De brug brengt je weer wat verder de oceaan op

Mizen Head.
Mist heeft toch wel iets. Wat precies; dat weet ik niet… maar toch…
Gelukkig wel meer te zien dan bij ‘the Old Head of Kinsale’. Maar hier kun je niet golfen..

Maandag 18 juli

Het is vandaag prachtig weer en we hebben geen zin om weer de hele dag in de auto te zitten. Dus skippen we ‘the ring of Kerry’ en/of ‘the ring of Beara’. Allebei lange autoritten langs de kust die je eigenlijk ‘moet’ hebben gedaan.
Wij gaan wandelen in het nationale park van Killarney. Dat wordt ook veel geroemd. Maar we krijgen er wel een beetje spijt van. Er was niet zoveel aan. Een (te) hoog ‘Hoge Veluwe karakter’ en bij de wandeling zagen we bar weinig van de meren.
Maar wel sportief natuurlijk:15 kilometer met af en toe een klimmetje.
Einde middag heb ik nog 9 holes gelopen op de golfbaan van Kenmare. Wel grappig, zo langs de baai.
Morgen weer een bloed-eind autorijden…

‘Lady’s view’ op de meren van Killarney. Ik mocht ook kijken. —

Wij liepen rond één van de meren — bij Killarney National Park.

einde middag had uw verslaggever nog net de energie voor een klein rondje golf —

wel grappig: de teebox (afslagplaats) van hole 18 ligt in ‘zee’. — bij Kenmare Golf Club.

ze kunnen er best wat van in Killarney. Lekker hoor…

Dinsdag 19 juli

Vandaag weer een stevige rit naar ons volgende hotel.
We gaan niet rechtstreeks, maar via de befaamde ‘ring of Kerry’, Op aanraden van Hans en Tineke Berghmans rijden we die niet helemaal, maar stappen halverwege over op een rit door de centrale bergen. Dat was een goeie tip. Zie route-plaatje.
(Eindelijk) in Dingle aangekomen lopen we het stadje in. We eten bij een restaurantje wat uitsluitend vers gevangen vis serveert. Als er geen vangst is, gaan ze niet open en als alles op is gaan ze dicht.

de rit van Kenmare naar Dingle zoals wij die reden… — bij Ring Of Kerry-Ireland.

aan de zuidwest punt van Kerry.

bovenin de bergen, bij ‘the gap of Dunloe’.

tof visrestaurant in Dingle — bij Out of the Blue, Dingle.

eet ik gemiddeld één keer per jaar…

Woensdag 20 juli

weer een bericht uit ‘Eire’.
Vandaag toch maar weer een autorit gemaakt. De ‘Slea Head Drive’ voert langs mooie uitzichten en Keltische toestanden en is eigenlijk leuker dan die ‘Ring-en’ op het vorige schiereiland.
Daarna over een hoge berpgpas (heel verrassend) naar een niet zo dure golfbaan gereden. Een ‘links-baan’. Dwz kaal en winderig. Daar 9 holes geslagen en weer op ‘huis’ aan.

Het linker rondje is die Slea Head Drive. De rechter loop is naar de golfbaan bij Castlegregory. Heenweg over de pas, terugweg over de grote weg — bij Slea Head, Dingle Peninsula.

wij blijven op het Gaelic studeren

uw verslaggever; met op de achtergrond de Blasket eilanden — bij Blasket Island Visitor Centre.

uw verslaggever is ook ter kerke geweest.

weer zo’n spectaculaire tee-box — bij Castlegregory Golf Club.

Donderdag 21 juli

Vandaag weer verkassen. Bij Tarbert steken we de rivier de Shannon over en we zijn vroeg genoeg in de buurt van onze bestemming, om vast een stukje van het programma van morgen te kunnen doen.
We bezoeken ‘the cliffs of Moher’. We ziijn daar niet alleen; maar dat is ook wel logisch.
Op (bijvoorbeeld) Internet zijn veel mooiere foto’s te vinden, maar ik heb er toch maar een paar bijgevoegd.

bij Tarbert steken we (met een ferry) de Shannon over. Dat is de grootste rivier van Ierland

onze auto paste er nog net op en we voeren meteen weg — bij Killimer-Tarbert Ferry.

de ‘Cliffs of Moher’ zijn inderdaad erg mooi. Volgens de brochure: bij elk weertype. Gelukkig maar…

Bij Cliffs of Moher.

de letters zijn voor duiven die kunnen lezen; de pennen voor mensen die dat niet kunnen.

Vrijdag 22 juli

Vandaag een rondrit over ‘the Burren’. Een desolaat steenachtig gebied met allerlei archeologische toestanden. Die weten zich trouwens flink te verstoppen, want we hebben heel veel gezocht (en over eng nauwe weggetjes gereden) en de meeste gemist. Maar toch een leuke dag

in het visitor centre van ‘the Burren’ (in Kilfenora) bereiden we ons voor… — in Kilfenora.

Deze hebben we gevonden. Naar zeggen het meest gefotografeerde object in Ierland. Wij dragen bij… — bij Poulnabrone Portal Tomb.

zo zien grote delen van ‘the Burren’ eruit. In de spleten tussen de stenen groeien planten die je normaal ergens anders zou verwachten.

we zijn ook nog onder de grond geweest — bij Aillwee Cave.

Ons hotel heet niet voor niets ‘Falls hotel’ — bij Ennistymon, Co Clare.

Zaterdag 23 juli

Een lange rit ‘omhoog’,Het eerste stuk door de (nu regenachtige) ‘Burren’. Het reisbureau raadt een stop aan in Galway. Dat doen we; en het is fantastisch. Daar zou ik best een paar dagen willen blijven. Wat een leuke, bruisende, stad…
We bezoeken een voorstelling ‘traditional Irish music’.
We gaan weer verder en maken een kleine omweg via Kilkelly. Een plaatsje van niks; maar ik ben erg gehecht aan het liedje Kilkelly
Wilde daarom persé dat dorpje (en het genoemde kerkhof) zien
We eten die avond (eerlijk gezegd nogal matig) in een pub in Ballina

Galway is een bruisende stad.

in een muziek-café wordt ‘traditional Irish Music’ gemaakt — bij Monroe’s Live

vannwege een van mijn lievelingsliedjes (Kilkelly ) wilde ik dit dorpje zien

het is een plaatsje van niks… — in Kilkelly.

eten in de pub — bij The Broken jug in Ballina.

Zondag 24 juli

de dag een beetje verkeerd ingedeeld (achteraf bleek het ‘s middags heel aardig weer te worden): we reden naar ‘Downpatrick Head’ en werden daar volkomen doorweekt, Daar raakt je dag toch aardig van in de war…
Na (een beetje) te zijn bijgekomen in een of ander visitor centre, de dag verder wat ‘low profile’ afgemaakt.
Morgen richting Dublin (maar die stad gaan we morgen nog niet doen)

Op dit soort weggetjes hebben we heel veel gereden. Dat rode is fuchsia en zie je hier overal langs de weg. Nooit geweten dat die zo groot konden worden. Prachtig…

Uw verslaggever waait/spoelt zowat de klif af — bij Downpatrick Head

Bij Downpatrick Head

vanuit het bezoekerscentrum van Ceide fields. Je gelooft het misschien niet, maar het was heel interessant. Droog ook. En warme koffie — bij Céide Fields.

dit zie ik vanuit mijn hotelkamer. Er schijnt, op deze manier, het hele jaar zalm te worden gevangen. Maar ik heb het helaas geen een keer zien gebeuren.
Wel raar hoor: zo midden in de stad in de rivier… — bij Ballina Manor Hotel.

Maandag 25 juli

Vandaag het eiland overgestoken naar een voorstad van Dublin (waar we morgen heengaan). Halverwege bij het plaatsje Tullamore een stop ingelast om daar het een en ander te bestuderen.

Bij Tullamore D.E.W. Distillery.

de rondleiding stelde niet veel voor; maar het proeven was in orde

iemand moet het doen…

Job’s done…

Prima hier… — bij Celbridge Manor Hotel.

Dinsdag 26 juli

Vandaag naar Dublin geweest. Met de bus (3 kwartier tot hartje centrum) vanuit ons hotel in een voorstadje.
De meeste dingen van ons lijstje gezien (ondanks de voorspellingen weer prima weer) en de Guinness tour gedaan. Leuk.
Vakantie voelt een soort afgelopen, maar we komen pas vrijdag thuis. Morgen bar vroeg op en over naar Wales. Donderdag een rot-eind rijden (naar Harwich) en de nachtboot naar huis. Het wordt de kunst om de aankomende twee dagen toch nog wat leuks te bedenken, behalve alleen maar rijden en ‘boten halen’.
Als we hier nog eens komen (dat zou best kunnen) gaan we met het vliegtuig en huren hier een auto.

We gaan met de bus naar Dublin — bij Celbridge Manor Hotel.

Mooi ding hoor… — bij The Spire.

Op speciaal verzoek van Michel Tulen — bij Phil Lynott Statue

Uitzicht op de Guinness brouwerij — bij Guinness Storehouse.

ik begin het nog lekker te vinden…

Woensdag 27 juli

Vanmorgen naargeestig vroeg op (5 uur…) en naar de haven van Dublin. Daar natuurlijk lang wachten en een saaie reis (duurt zo’n 4 uur) naar Wales.
In Wales hebben we ‘Caernarfon Castle’ bezocht. Dat is een gigantisch kasteel. Nog nooit zoiets gezien…
Door naar het strand in de buurt van ons hotel en daar wat langs de zee gelopen. Prachtig weer!
Morgen Engeland oversteken.

Wachten tot we de boot op mogen — bij Haven van Dublin

Na dit kasteel vallen alle andere tegen… — bij Caernafon Castle.

Wij schakelen weer over van Gaelic naar het meer vertrouwde Welsh — in Caernarfon.

Prachtig weer in Wales! — in Llandudno.

Donderdag 28 juli

Na zes uur (voornamelijk door de regen) rijden, zijn we om een uur of 4 in Harwich. Net droog.
We hebben een klein golfbaantje gevonden en slaan daar 9 holes om weer wat beweging te hebben.
Dan naar het oude centrum van Harwich en daar aan de haven in een prima pub oesters en gegrilde schol gegeten.
Dit is toch wel heel veel beter dan op de parkeerplaats van de ferry wachten tot je die saaie boot op kunt.
Maar om een uur of half 9 toch maar naar de ferry-haven. Daar natuurlijk weer veel te vroeg, maar dat geeft me de tijd om dit in te tikken. ..
Vannacht varen we naar Nederland!

Dit is het saaie beeld van een toch wel inspannende rit

*vlak* bij de haven ligt een golfbaantje… — bij Harwich and Dovercourt Golf Club.

Er kan veilig geslagen worden — bij Harwich and Dovercourt Golf Club.

Ik jaag mijn gemiddelde omhoog. Weer oesters.

Een wijsheid uit Harwich

We zijn nu serieus een schip.

Vrijdag 29 juli

The eagle has landed!
3200 km gereden (in 17 dagen; 54 uur in de auto; gemiddeld 62 km/u).
Daarvan een kleine 3000 links gereden (waarvan 1800 in Ierland),
Op een paar honderd kilometer waren de weggetjes zo smal dat links/rechts eigenlijk niet uitmaakte.
We kijken er goed op terug.
Nu uitrusten van deze vakantie.

we komen aan in Hoek van Holland

onze trouwe voertuig heeft het weer goed gedaan!.

hiervan 3000 km links.