ruim 24 kilometer
start op station Lunteren met 10 dapperen
Met het IVN gelopen van Lunteren naar Ede. Met een omweg:
Lunterse Buurtbos, Wekeromse Zand, Valouwe, Roekel, Ginkel, Sijsselt.
Ik vond het een end. En ook een beetje k-weer. Toch leuk.
door een veld met berenklauw
bammetje op het Wekeromse Zand
veel paddenstoelen gezien
het Zand
Roekel
zicht op de Ginkel
Sijsselt
Vóór (klik voor groter)
Na (klik voor groter)
Begin volgend jaar komt ons huis in de verkoop.
Om de verkoopkansen te vergroten, adviseert de makelaar om de tuin ‘op te ruimen’. Mensen kunnen nu niet goed zien hoe groot het kavel is, en wat de mogelijkheden zijn.
Bijkomend is dat de buurman al een poosje klaagt dat de bomen te groot zijn.
Het wordt rigoreus aangepakt. Ik vind het helemaal niet mooi; maar inderdaad lijkt het wel veel ruimer.
Nice weather for ducks
Wat is techniek toch mooi.
Ik keek naar wat oude vakantiefoto’s en kwam weer een foto tegen, gemaakt in een warenhuis in Edinburgh, van een schilderij wat ik (toen) leuk vond.
Zie de eerste foto hieronder.
Wat zou dat toch zijn? Ik heb ‘Google image search’ eens losgelaten op die foto en tot mijn verrassing vond hij het! Dat is toch eigenlijk heel fantastisch!
Het is nog te koop.
Nu nog sparen,
Tot die tijd een printje gemaakt en ingelijst.
zo zag ik het in een winkel in Edinburgh
dit heeft Google gevonden
zo staat het nu op mijn kamer
de herfst begint vroeg dit jaar. Dus ook de sleedoorn wat eerder op de gin. Hopelijk is de sloe-gin met de kerst al lekker (maar ik heb ook nog een flesje van vorig jaar)
deze keer (tweede keer dat ik het maak) heb ik de bessen allemaal ‘even’ lek geprikt. Dan gaat het allemaal hopelijk een beetje sneller.
twee soorten gin (ik had nog een volle fles staan).
Het wordt dus een blend 
Only time will tell… Deze keer een amandeltje toegevoegd
met het IVN een rondwandeling gemaakt door het Lunterse Buurtbosch. Daar kom ik eigenlijk nooit… Mooi hoor.
een poel in het Lunterse Buurtbosch
een zandhagedis
dit is in het Pinetum (precies achter ‘de Luntersche Boer’)
dit ding is zo’n 30 centimeter hoog
Dat is al heel wat jaartjes geleden dat ik een eindje heb gefietst. Eigenlijk zou ik het wat vaker moeten doen.
Ik loop liever, maar eigenlijk is fietsen slimmer.
dit stalen ros is 7 jaar oud maar heeft nog maar heel weinig kilometers gemaakt
42 kilometertjes
de ijzerboerderij op de ‘Celtic Fields’ bij het Wekeromse Zand.
we fietsen (een deel van) de Erica-route. Die route blijkt niet meer onderhouden te worden. Veel bordjes vies of ontbrekend.
tussen Otterlo en Ede zie je op veel plekken deze kunstwerken. Ik vind ze best mooi/leuk.
station Breda
. Veel meer dan een station. Ook 170 woningen en veel kantoren
de OV-terminal Breda is in 2017 uitgeroepen tot ‘beste gebouw van Nederland’.
De Volkskrant wijdt daar een artikel aan en lezers kunnen inschrijven voor een ‘exclusieve rondleiding’ door de architect. Er gaat geloot worden.
Wij winnen een plekje en melden ons om 12 uur op station Breda.
Het is een groepje van 12 en de architect neemt ons op sleeptouw.
Het is fascinerend hoe boeiend die man kan vertellen over zijn geesteskind. In 2 uur leidt hij ons rond.
Een leuke ochtend! Meer foto’s vind je hier…
fietsen, bussen, treinen en auto’s
de andere kant van het station.
Het gebouw verbindt de twee delen van Breda
op het dak is ruimte voor 750 auto’s
hier kun je goed zien dat er allerlei soorten baksteen zijn gebruikt
de architect geeft uitleg
van binnen wel veel grijs…
het fregat Zr. Ms. de Ruyter
Zr. Ms. Karel Doorman
de mariniers demonstreren een landing
ik was er nog nooit geweest, maar wilde die Marinedagen wel eens zien.
Er een ‘gratis reizen’ kaartje tegenaan gegooid en naar den Helder getogen. Helemaal gratis was het niet, want dan zou ik pas na 9 uur hebben kunnen vertrekken. En den Helder is ‘weid weg’. Ik nam de trein van 8 uur vanuit Ede en ben in Amsterdam uitgestapt en opnieuw ingechecked met de ‘Keuzedag’. Maar toen was ik nog lang niet in den Helder. Dat werd wel half 11. Nog een flink stuk lopen naar de marinehaven en ik was net op tijd voor de demonstratie van de mariniers. Dat was om 11 uur.
Op weg naar die demo-ruimte zag ik het al: ik had nooit gedacht dat die marineschepen zo groot zijn.
Het grootste schip is de Karel Doorman (het is het grootste wat de Marine ooit gehad heeft), maar ik vond de ‘amfibische landingsschepen’ zoals de Rotterdam ook wel heel spectaculair.
Op een flink aantal schepen mocht je aan boord (alleen mocht je binnen geen foto’s maken) en ik keek mijn ogen uit.
De bijgaande foto’s zeggen wel genoeg denk ik. En voor al mijn foto’s kun je hier klikken .
Ik geloof dat die marinedagen eens per 3 jaar zijn. Dat is ook wel genoeg. Maar heel misschien ga ik dan wel weer…
Zr. Ms. Tromp
er was ook een ‘sail’ met oude zeilschepen; maar daar ben ik nauwelijks geweest
Het is dit jaar maar een klein clubje (12 mensen) die meedoen aan de jaarlijkse ‘buitenlandreis’ van de Oranje Leeuw. Misschien komt dat ook wel omdat je nauwelijks van ‘buitenland’ kunt spreken. We spelen op twee banen ‘net over de grens’. Het blijkt dat op die golfbanen de helft van de leden Nederlander is.
Maar het was een leuk weekend…
het buitenland komt steeds dichterbij…
de happy family
vanaf het terras van Bad Bentheim
hier gaat het om
Het is ongeveer anderhalf uur rijden naar Bad Bentheim en dat verloopt zonder problemen.
Koffie op het terras. Het is dit jaar maar een klein clubje wat meedoet.
Vanaf 11:30 vertrekken we in flights van 3 de baan in.
Dagwinnaar is Nils Swidde met een hoge score (iets van 42 of zo). Ter plekke wordt zijn handicap aangepast: hij is nu ‘single-handicapper’.
Golfhotel Ahaus
Uitzicht vanuit mijn kamer
Na hole 19 van Bad Bentheimn eer aan te hebben gedaan vertrekken we naar ons hotel in Ahaus. Dat is een half uurtje rijden.
Het hotel ligt echt middenop de (27 holes) golfbaan van Ahaus. Vanuit mijn hotelkamer kijk ik direct op de green van hole 9 van lus Oost.
Natuurlijk gemeenschappelijk uitgebreid dineren en daarna had Frans Bijsterveld bedacht om (zo rond 22:00 uur) nog een puttingwedstrijdje te houden.
Volledig ‘uitgeput’ evalueren we een en ander in de bar en daarna bedje toe. Morgen hoeven we pas om 12:30 af te slaan en ‘0 reistijd’.
bij schemering een putting-wedstrijdje
We hoeven pas om 12:30 af te slaan, dus nemen flink de tijd voor het ontbijt.
Het is een heel complex
Wat doen we hier dan?
Flights van 4 deze keer en we beginnen op lus West. Dis lus is helemaal in onderhoud. Ze zijn bezig om een vierde lus te maken en vooral lus West heeft daar last van.
Later horen we dat die lus ook niet zo leuk was en nu een stuk beter wordt. Maar het is nu nog een rommeltje en de borden (plattegronden) zijn ook nog niet aangepast. Ook kunnen
de golhorloges er geen wijs uit worden.
De tweede lus is Zuid en die vind ik een stuk mooier.
Verder verloopt de dag (en avond) zoals verwacht. Heel genoeglijk allemaal.
Morgen vroeg op!
een parretje-3 op zuid
We starten om 09:30, dus mijn wekker staat op iets na 7 uur.
Het schijnt vandaag bloedheet te gaan worden en ja hoor: om 9 uur is het al erg warm.
We beginnen op ‘Oost’ en hole 9 daarvan ligt inderdaad precies voor het raam van mijn kamer. Wel leuk om zo naar dat hotel toe te slaan.
Hole 9 Oost
De tweede lus is (helaas) weer West en het blijkt niet te helpen dat we die al eerder hebben gespeeld. Golftechnisch verloopt het allemaal maar matig.
Om een uur of 3 is iedereen op het terras en wordt (niet onverwacht) Nils Swidde (weer) tot winnaar van het weekend uitgeroepen,
We drinken nog wat en om een uur of 4 gaat ieder zijns weegs.
Ik rijd terug over Winterswijk en ga nog even bij Hendrik van Prooije langs.
lekker weer!
Vanaf de euromast
Meestal gaan Erik en ik wandelen in een bos of naar Amsterdam.
Maar nu was Rotterdam een keer aan de beurt.
We gingen natuurlijk met de trein en liepen de NS-wandeling. Dat is een echte aanrader. Zeker als je zulk mooi weer hebt als wij mochten hebben.
Zelfs op de euromast geweest. Had ik ook nog nooit gedaan.
Een fijne dag!
16 kilometertjes
dit Rotterdam kende ik helemaal niet
moeilijke taal, dat Rotterdams
Mooi wel, hoor
–
het blijft toch nog wel een beetje jeuken…
