De rit naar kaap Arkona is wel leuk. Je ziet een ander soort vakantiegangers en ook een wat andere omgeving.
Kaap Arkona is wel een echte toeristenval. Je moet een eind buiten het dorp parkeren en alles kost veel geld.
We nemen het ‘treintje’ vanaf die parkeerplaats naar de vuurtoren aan de kust. Die beklimmen we.
Verder is er eigenlijk niet veel aan.

We kiezen ervoor om een flink eind langs de kust te lopen, op weg naar een Hunebed-toestand daar.
Klein beetje leuk.
Daarvandaan weer naar de parkeerplaats. Totaal een kilometer of 8 gewandeld.

We gaan terug naar ons huisje in Sassnitz, maar doen dat via het Krijtmuseum.
Dat is eigenlijk heel leuk.
Om half zes ‘thuis’. Douchen en zo naar een restaurant in ‘die Altstadt’.

Morgen verkassen

ze zullen dat papier er wel niet voor niets omheen doen

De bedoeling is om vanaf dat punt de kleine 10 kilometer terug naar Sassnitz te lopen.
Van die wandeling zegt men dat “… alleen het lopen van deze wandeling is de reis naar Rügen al waard…”.

Dat blijkt ook zo te zijn.
Om de haverklap kun je genieten van prachtige uitzichten op de krijtrotsen. Het is veel mooier dan wat je van dat speciaal ingerichte platform bij het bezoekerscentrum ziet.
Omdat we zo vaak stoppen om te kijken, doen we bijna 4 uur over de tocht terug.
Tussen de uitzichten door loop je door de beukenbossen van het Nationale park. Heel mooi. En heel rustig ook. Weinig wandelaars.

Om 5 uur bij ons huisje en meteen naar de Lidl voor wat boodschapjes.
Uitrusten.

daar is er maar 1 van, tijdens de hele wandeling

Docementatie-centrum

We staan laat op en rijden naar Prora. Dat is/was een mega-project van Hitler om 20.000 vakantiewoningen te maken langs de kust. Het is eigenlijk een gigantisch flatgebouw van 4,5 kilometer lang.
Het is nooit helemaal afgekomen en vooral in gebruik geweest als hospitaal en kazernes.
Momenteel is een groot deel omgebouwd tot moderne appartementen.
Er is nog wel een museum, maar daar is ‘ruimte voor verbetering’.

Vlak bij Prora is een boomtop-wandeling.
Dat is heel mooi en leuk. Op een gegeven moment sta je 40 meter boven de grond en dan ook boven de bomen.
Mooie uitzichten.

Ik wil nog even naar Sellin. Daar is een mooie zeepier. Maar had het beter niet kunnen doen. Er is een of ander festival en de stad is overvol.
Als we eindelijk bij die pier zijn, begint het ook nog te regenen.
We zijn maar net op tijd terug in Sassnitz voor onze afspraak bij een italiaans restaurant.
Werkelijk prima.

Op de terugweg door de haven geslenterd.

ingang van ‘dokumentatie-centrum’.

Oud en nieuw naast elkaar

Omgebouwd tot appartementen

omgebouwd toto appartementen

Op een gegeven moment sta je 40 meter boven de grond, den dus ook boven de boomtoppen

Helaas niet in geweest

Rügen is beroemd om zijn witte krijtrotsen en het is leuk om die met zon te zien.
Maar de ‘hochuferwanderung’ gaat ons wat te ver vandaag.
We hijsen ons in de auto die ons naar een grote parkeerplaats in het Jasmund Nationalpark brengt.
We lopen in drie kwartier door mooie beukenbossen naar de klifrand.
Dat (b)leek een toeristenval.
Best een duur kaartje en dan kun je naar het uitzichtpunt. Aardig. Maar is dat nu alles?
We zien een lange rij mensen met een onduidelijk doel.
Het blijkt toegang te geven tot een ‘interactieve rondwandeling’ en dat blijkt werkelijk grandioos.

We lopen terug naar de auto (eigenlijk stom, want er is ook een shuttlebus) en gaan weer naar Sassnitz.
We lopen een stukje het stadje in, doen wat boodschapjes en zijn dan toch weer pas na 6 uur thuis.

Plannen maken voor morgen. Zal toch wel ‘s ochtends die wandeling worden, want de weersverwachtingen baren zorgjes.

de Oostzee is veel minder zout dan de Noordzee

Peenemünde is 2 uur rijden vanaf ons huisje in Sassnitz. Door het op deze manier te doen, winnen we minstens 2 uur (en een dagbesteding)

Het plan was om vandaag van Wismar naar ons huisje in Rügen te rijden, met een tussenstop (lees: stadswandeling) in Stralsund. Dat schijnt een mooie Hanzestad te zijn.
Maar wij zijn even een beetje klaar met stadswandelingen…

Op de reservelijst van onze ‘leuke dingen om te doen’ stond een bezoek aan Peenemünde: het Nazi ontwikkel- en testcentrum voor raketten tijdens de tweede Wereldoorlog. Ze hebben daar de V1 en V2 bedacht.
Verschillende mensen hadden ons dat bezoek aangeraden, maar het ligt eigenlijk helemaal uit de route.

Vanmorgen besloten Stralsund uit (?) te stellen en via Peenemünde naar Rugen te rijden.
Het is een hele zeiling, en het is daar echt ‘the Middle of Nowhere’.
We hebben het bekeken. En het was interessant. En ik ben (een beetje) blij dat ik het gezien heb. Maar of het de moeite waard is?… ik geef het een zesje (Phia geeft een 7).

Na Peenemünde eerst een laadpaal zoeken (die hebben ze daar ook niet) en dan in twee uur naar ons huisje in Sassnitz gereden.
Daar zitten we 5 nachten, dus vier volle dagen Rügen. Vooral wandelen, denk ik.
Maar morgen zal wel ‘Ruhetag’ worden.
Ik heb de pap een beetje op.

De raket en ik zijn beide op ware grootte

De V1 was gewoon een vliegende bom. Als de brandstof op was, stortte hij neer,

In het museum zie je vooral veel ‘oud roest’

Die lancerinegn zijn wel leuk om te zien, maar die dingen komen ook weer op de grond.

Zo krijg je wel een indruk

In de ‘koude oorlog’ werd een heel schaakspel gespeeld met ‘raketten’. Veel wetenschappers uit Peenemünde werden opnoeuw ingezet,

De verfrissingen in ons restaurant zijn zeer de moeite waard

Eigenlijk is er vrijwel niets meer van over

Kerken bouwen: dat kunnen die Duitsers wel…

Rostock wordt veel geroemd.

In een klein uur rijden we erheen. Het valt ons meteen op dat het een stuk levendiger is dan Wismar. Wellicht komt dat omdat het een studentenstad is.

Maar na onze stadswandeling zijn we minder enthousiast. Ik denk eigenlijk dat er na de bombardementen in WW2 niet veel over was van Rostock. Een aantal oude dingen zijn wel gerestaureerd, maar dat zijn toch eilandjes in een verder niet (meer) spectaculair leuke stad.

Om deze kleine kater wat weg te spoelen, rijden we 12 kilometer naar Warnemünde: de badplaats van Rostock.
Dat is wel grappig. Beetje Zandvoort/Scheveningen, maar toch weer heel anders.
We beklimmen de vuurtoren en kijken over het strand naar de Oostzee.
Had ik al verteld dat de Oostzee geen/nauwelijks eb en vloed heeft? Daar wordt zo’n strand ook anders van.

Terug in Wismar bezoeken we de Italiaan. Matig tevreden.
Morgen verkassen.

Daar was ik een paar weken geleden nog!

Phia vindt dat ik een dagrugzak moet kopen.

de datum staat goed,

Ik had al wat voorbereid, maar de VVV (50 meter van ons hotel) had een mooi kaartje.
Na verschillende leuke plekjes komen we bij een werkelijk gigantisch grote kerk. De toren is niet zo hoog, maar het dak wel: 37 meter!
Zoals de meeste kerken hier, is het ding opgetrokken uit rode baksteen. Dat geeft ook binnen een aparte (tikje sombere) kleur.
Er zijn nog een paar van die grote kerken in Wismar. Maar van de hoofdkerk staat alleen de toren nog. De kerk zelf heeft de bombardementen van WW2 niet overleefd.

Halverwege eten we in de haven een broodje vis.

Weer bijna bij ons hotel gaan we binnen in het Welt-Erbe Haus van Unesco. Dat is een stuk leuker dan verwacht en heel leerzaam.
We vinden het wel mooi zo.
Beetje chillen op de hotelkamer en nadenken of/wat we vanavond gaan eten.
Dat werd een heel klein hapje bij de Italiaan om de hoek.

ik vind het mooi

Als je hem aait, brengt dat gekuk

De rest is weg-gebombardeerd

Deze basilieken zijn allemaal opgetrokken uit rood baksteen

Hier zie je wat er van de kerk is overgebleven

Het plafond is bijzonder

Ze zoeken nog sponsors voor het rechterdeel

Vandaag gaan we naar Wismar. Een ‘Hanzestad’ aan de Oostzee. Daar blijven we 3 nachten

Maar op weg erheen gaan we langs Schwerin. Dat was vroeger de hoofdstad van het gebied. Het heeft o.a. een mooi kasteel tussen allerlei meren.
Op het marktplein, vlak voor de Dom, staat een (vind ik) heel eigenaardig gedenkteken…

een overwinningstafereel?

Een of andere veldslag

‘blotebillen parade. Sommige burgers lieten op die manier merken dat ze de Hertog minachtten.

onduidelijk

We lopen door het stadje en rond dat kasteel. Best leuk.

Einde middag dus naar Schwerin. Ons hotel ligt midden in het stadje en heeft geen parkeergelegenheid. Koffers eruit en de auto een paar honderd meter verder in een parkeergarage gezet.

‘s Avonds eten we in een werkelijk prima visrestaurant in de haven. Dat restaurant hadden we een paar weken geleden al gereserveerd (Zondag en maandag zijn ze dicht).
Morgen een stadswandeling door Wismar.

Ik vind het maar niks

Achteraf had ik misschien beter een rondleiding in gebarentaal kunnen bespreken. Vanwege een oorontsteking hoor ik heel slecht, maar ik geloof eigenlijk dat niemand de gids echt verstond.
Dat Rathaus… ik vind het wel leuk dat ik het gezien heb. Maar het woord wat bij me opkomt is ‘megalomaan’. Het is idioot.

Vervolgens richting het ‘Elbphilarmonie’ concertgebouw. Aan ‘de voet daarvan’ lekker geluncht en toen ons toe in de gereserveerde rondleiding gestort. Het was heel leuk en leerzaam. Deze mevrouw kon ik een stuk beter verstaan.
Wat een prachtig gebouw…

Daarna naar de haven en in een rondvaart gestapt. De 1 uur ‘grote haven rondvaart’ was na een kleine 40 minuten al klaar. Waarschijnlijk omdat de gids zo snel praatte.
Toch wel een klein beetje leuk om gedaan te hebben.

We zijn ‘einde latijn’ en lopen terug naar het hotel. Naast de ‘chinees van woensdag’ zit een Italiaan. We hadden daar weinig vertrouwen in, maar het is werkelijk perfect.

Morgen verkassen.

Een mooie dag vandaag!

Weersverwachtingen waren matig, maar we hebben maar een enkel spatje motregen gehad.
Gestart met een klein wandelingetje door ‘Speicherstadt’; net achter het hotel. Toen op de hop-on-hop-off bus gestapt voor een rondrit van ruim anderhalf uur. Een handige manier om een indruk te krijgen van de stad.
We eindigden weer vlak bij het hotel en na een kleine pauze zijn we op weg gegaan naar de haven.

Daar zijn we via ‘der alte Elbtunnel’ de rivier overgestoken en weer terug gelopen (het uur-pontje was net weg).

Daarna naar de st Michaelskerk. Met de lift omhoog en genoten van een prachtig uitzicht. Dankzij de bus konden we alles aardig plaatsen.
Naar het Rathaus. Te laat voor de rondleidingen. Morgen misschien.

De pap was aardig op, maar toch nog even naar het Hauptbahnhof. Zo’n groot station is altijd mooi.
Terug richting hotel. Daar vlakbij (in de Speicherstadt) hadden we vanmorgen een leuke restaurant gezien.
Dat was inderdaad prima.

Om 19:30 weer op de kamer, met ruim 20.000 stappen op de teller.
Hoogtepunten vandaag waren de Elbtunnel en het uitzicht vanaf de kerktoren.

Stay tuned!

loos alarm…

Vanaf de st Michaelskerk

interessante versiering in een verder prima restaurant