Vandaag met zoon en kleinzoon een bezoek gebracht aan de ‘Veluwsche Stoomtrein’.
We zijn om 11 uur begonnen bij het ‘museumstation Beekbergen’. Vandaar rijdt de trein eerst naar Apeldoorn en terug en dan naar Eerbeek en weer terug. In Apeldoorn en Eerbeek 20 minuten pauze, waarbij de locomotief moet keren ( = ‘om de trein heenrijden’).
Om13:45 terug in Beekbergen en daar het museum bekeken (met o.a. de draaischijf in actie).
Een mooie dag!
de dienstregeling van vandaag.
het totale traject. Vandaag bleef het bij ApeldoornEerbeek
Op pad met “de Oranje Leeuw” voor de jaarlijkse ‘buitenlandreis’. Dit jaar gaan we weid weg: zes dagen (4 dagen golfen) naar Bulgarije!
Ons hotel ligt midden op een golfbaan, waar we donderdag en zondag spelen.
Vrijdag spelen we ‘bij de buren’: de golfbaan BlackSeaRama.
Zaterdag gaan we iets verderop langs de kust, naar de meest spectaculaire baan van deze reis: Thracian Cliffs.
Zondag weer de baan rond het hotel en maandag eerst even naar het strand en ‘s middags weer naar huis.
Woensdag: heenreis
Parkeren op P1 is een prima plek (ik kreeg een upgrade ‘voor weinig’)
Een paar jaar geleden (op golfreis naar Portugal) had mijn driver de reis niet overleefd.
Deze keer mijn clubs extra beschermd en het ging goed.
Het vliegtuig vertrekt woensdag om 18:45 van Eindhoven.
De vliegtijd naar Varna is ruim 3 uur en vanwege het uur tijdsverschil zijn we uiteindelijk net voor middernacht (‘local time’) in ons hotel aan de kust bij Balchik.
Hier verblijven we vijf nachten.
Het valt me op dat het stikdonker is als we aankomen in Varna.
Dat kan niet alleen aan het uur tijdsverschil liggen.
Als je op de kaart kijkt, zie je dat we stiekem ook een stuk zuidelijker zitten. Varna ligt zo’n beetje op de hoogte van Barcelona.
Omdat we zo laat aankomen, zou er op de kamer ‘een klein diner’ voor ons klaarliggen. Dat bleek te bestaan uit een flesje cola, een zakje chips en een banaan.
Maar troost gezocht in de bar. Daarna uitpakken en zo en uiteindelijk lag ik om 3 uur (‘local time’; dat wel…) te bed.
Morgenochtend sluit het ontbijtbuffet om 10 uur; dus dat wordt nog haasten.
De starttijden voor de eerste golfronde zijn gelukkig naar de middag geschoven.
Bescherming van de clubs
richting Eindhoven
Omdat we laat waren, lag er een diner(!) op onze kamer.
Mijn eerste Bulgaarse biertje.
warm wel…
Donderdag: Light House golfbaan
de golfbaan van/rond het hotel
Vandaag spelen we op de golfbaan rond het hotel.
Omdat ik pas laat hoef te starten maak ik een ommetje rond het hotel. Kom ook bij een klein supermarktje en het valt me op dat de wijn zo duur is. Ik denk dat Bulgarije een echt bierland is.
Na het wandelingetjes nog een stevige dut gedaan op de hotelkamer.
Over het golfen valt niet veel bijzonders te melden. Ik vind de baan niet superbijzonder en mijn prestaties waren maar heel matig (maar 18 Stbf-punten). Vooral het putten leek helemaal nergens op.
Wel een leuke flight (met Olga en Theo).
Het was trouwens werkelijk bloedheet in de baan. Ik was blij dat ik thuis was.
‘s Avonds een diner-buffet (dat zouden we elke avond doen). Eigenlijk best goed.
Lekker buiten eten en nog tot laat buiten zitten bijpraten.
ontbijt
ik vond het maar duur daar (dit is in een klein supermarktje). 1 Lev is ongeveer 0,5 euro/
Rechts de proshop; achter/links ons hotel
Allereerste afslag op de eerste hole op de eerste dag is geen sinecure…
Vrijdag
Deze golfbaan grenst direct aan de ‘hotelbaan’
Vandaag gingen we naar de buren: BlackSeaRama. Een groot golfkarretje brengt ons er in 10 minuten naar toe.
Ik vind deze baan mooier. Meer ‘natuur’. Heel veel vlinders en andere insecten en (dus) ook veel vogels. Voor het eerst in mijn leven heb ik een hop gezien.
Over de golfprestaties valt weinig positiefs te melden, maar het was een leuke dag.
Morgen gaan we nog een straatje verder. Wel jammer is dat er voor morgen de hele dag (mot?) regen is voorspeld. Bijna niemand heeft regenkleding bij zich, dus dat wordt nog wat. Maar misschien valt het mee.
misschien dat dit helpt…
naar de buren (golfbaan BlackSeaRama)
hij moet hier liggen…
Een hop. Had ik nog nooit gezien.
Zaterdag
kwartiertje rijden vanaf het hotel
Vandaag een paar kilometer verderop naar de “Thracian Cliffs”: de meest spectaculaire baan van deze reis.
Golf.nl heeft onlangs een filmpje met een recensie van deze baan gepubliceerd.
‘s Morgens met angst en beven naar buiten gekeken, maar het was droog. Wel bewolkt en heel veel wind.
Om 9 uur vertrok het busje (met aanhanger voor de golftassen) die kant op.
Kwartiertje rijden.
We moesten 2 aan 2 in buggy’s. Achteraf was dat terecht. Grote afstanden tussen de holes en af en toe heel steil.
Na een poosje begon het wat te miezeren en dat bleef een uur of twee zo. Maar echt regenkleding had je niet nodig. Zeker niet met die buggy’s.
Het was een spectaculaire baan, met af en toe prachtige uitzichten.
Maar wel een tikje te moeilijk voor mij. Over de resultaten zullen we het dus maar niet hebben.
Morgen (laatste golfdag) weer de baan rond het hotel.
Thracian Cliffs is een kwartiertje rijden
Niet alleen een schermpje. Blokkeert ook de buggy als je op verboden zones komt.
Moest ik bijna in mijn eentje verder….
Toch even proberen of je ‘van goud’ de fairway haalt.
Zondag
ander (fijner) weer dan donderdag.
Vandaag de laatste golfdag van de reis naar Bulgarije.
We spelen voor de tweede keer de baan van het hotel. Het is mooi weer. Veel beter dan gisteren en niet zo bloedheet als de eerste keer (donderdag) dat we hier speelden.
Na vier dagen golfen was er een winnaar. Ik was het niet.
Tot laat in de avond de afgelopen dagen evalueren.
Morgen een vervelende thuisreis. Om toch wat leuks te doen, gaan we ‘s ochtends even naar het strand. Maar hopen dat alle busjes goed aansluiten.
‘fly-on-the-wall foto’ van de laatste flight (die de winnaar zal opleveren)
zij weten al wie gewonnen heeft…
een mooie bar tussen hole 9 en 10. Helaas moesten we van Frank “doorlopen en aansluiting houden!!!” (let op de uitroeptekens)
Jan zou wat minder moeten drinken…
Frank!
‘s Avonds laat
Maandag
Het vliegtuig gaat om 16:15 vertrekken en er is een busje besteld om om 13:30 vanaf het hotel te vertrekken.
Het is meer dan een uur rijden naar het vliegveld, dus dat is niet overdreven ruim. Maar ‘het is geen Schiphol’, dus het moet kunnen.
Om 8 uur opgestaan (dat was nog lastig, na de lange nazit van gisteravond) en na het ontbijt ingepakt en uitgecheckt.
Bagage in de ‘locker room’ en om 10 uur met de shuttlebus naar het strand. Tot mijn verbazing was dat nog een kwartier rijden. Maar er is daar niet veel strand. Meer kliffen.
2 uurtjes op het strand en met de shuttlebus van 12:30 terug naar het hotel.
De rest laat zich wel raden. Na een voorspoedige reis om 20:00 weer thuis.
Het was weer een mooi avontuur.
Bijna twee jaar geleden ontstond het plan om elk seizoen een ander voorzetraampje te plaatsen.
Voortvarend gestart met de herfst.
Maar daar bleef het even bij.
Begin met van dit jaar een lente-tafereel gemaakt.
Nu stevig doorgepakt. Eén dagje ‘over tijd’ de zomer gemaakt. Zie de foto’s hieronder.
Omdat ‘de Herfst’ al geruime tijd klaar is, heb ik een half jaar om het Winter-tafereel te maken.
Dat moet toch kunnen lukken, zou je zeggen.
Over dit zomer-tafereel:
Voor het idee: het raam is 57×34 centimeter (net als de herfst en de lente)
Helaas is op het allerlaatst (helemaal links) een glaasje geknapt. “Zondagswerk is niet sterk” leerde ik vroeger al.
En ik heb dat glas niet meer.
Maar een extra loodrandje gemaakt. Vind ik minder lelijk dan zo’n barstje.
Een (voor mij) nieuw element zijn de vogels. Die heb ik er op geschilderd met een glasverf-viltstift. Na drogen moest dat nog een uurtje ‘bakken’ in de oven (bij 160 geaden).
Dat was nog best link. Het raam begon door te buigen. het lood werd helemaal zacht. Elke 5 minuten heb ik het omgedraaid en daardoor ging het goed.
Met lijst past hij niet in de oven
Vogels met glasverf gemaakt en die moeten op 160 graden uitharden
De golfclub had begin juni haar jaarlijkse ‘ledenweek’.
Dit jaar heb ik (veel) meer meegedaan dan anders. 6 van de 7 dagen was ik op de baan.
Ben het nu wel een beetje zat.
Wel jammer dat het zulk slecht weer was…
We hadden dit jaar een mooi broedseizoen in het koolmezen-nestkastje.
Die kast hangt daar sinds 2021. Meteen dat eerste jaar al een broedsel, maar dat liep dramatisch af.
In 20222 wel succes, met 9 uitvliegers.
In 2023 en 2024 geen nestje.
Maar nu dus wel weer! 6 uitvliegers!
Hieronder een verslagje, met het meest recente bovenaan. Dus ‘van onder naar boven lezen…
Hieronder ‘hoogtepunten’ (nieuwste bovenaan)
17 mei 2025
Het was vandaag zo ver!
De koolmezen zijn uitgevlogen. 6 stuks.
Ik heb het aardig kunnen volgen en vastleggen.
Nu het hokje schoongemaakt en wat reparaties uitgevoerd. In theorie kan er nog een nestje komen, maar hier ben ik al heel blij mee.
12 mei 2025.
Het worden al hele vogels!
Ze slapen ook niet meer onder de moeder. Het begint een beetje dringen te worden in de nestkast.
Ik verwacht dat ze over een dag of drie, vier, gaan uitvliegen.
honger!
Ma (of Pa) is nog wel wat groter
het wordt vol in de kast…
5 mei 2025.
Het is nu acht dagen geleden dat de eitjes uit begonnen te komen.
Het waren 7 eitjes en eentje is ‘mislukt’. Het is wat lastig tellen, maar op deze foto zie je ze mooi alle zes.
Het filmpje geeft een indruk van de bedrijvigheid. De kwaliteit van het filmpje is maar zo-zo. De camera is niet al te best en hij kan ook niet goed tegen de snelle wisselingen in lichtsterkte (als een vogel het gat verstopt).
Maar toch vind ik het leuk.
Mooi is dat je aan het eind van het filmpje ziet dat het geen eenrichtingsverkeer is. Om de haverklap tilt een van de kleintjes zijn kont omhoog en Ma (of Pa) haalt dan een drolletje weg en voert die af.
Anders zou het ook een bende worden in dat nest.
Ook nog wat ‘data’ van mijn beweging-sensor. In een half uur tijd zijn er meer dan 40 bezoeken.
Hoe nu verder? ChatGPT leert ons:
Dag na uitkomst Wat zie je?
1–3 dagen Kuikens kaal, ogen gesloten
4–7 dagen Dons zichtbaar, ogen gaan langzaam open
8–12 dagen Veren beginnen te groeien
13–16 dagen Ze worden nieuwsgieriger, kijken rond
17–21 dagen Ze vliegen uit (uitvliegen = spectaculair!)
bewegingssensor
Honger!
28 april 2025.
Met blijdschap geven wij kennis….
Gisteren meldde ik hier nog dat ik verwachtte dat de eitjes ‘rond 1 mei’ zouden uitkomen, maar de familie Koolmees dacht daar anders over.
Vanmorgen een drukte van belang in het nest.
Voor zover ik nu kan zien zijn er inmiddels 5 eitjes uitgekomen. Geen idee of de laatste 2 nog komen.
Ook Pa is vandaag veel langs geweest en het voeren is begonnen.
de eitjes komen uit!!!
27 april 2025.
Vrouw Koolmees is trouw aan het broeden.
Dat is trouwens best een actieve toestand. Ze is constant bezig met eitjes draaien en rangschikken. Ik denk om te zorgen dat ze gelijkmatig worden verwarmd.
En ze moet ook zelf voor eten zorgen. Het mannetje brengt haar heel soms een hapje, maar dat is niet genoeg.
Op een dag gaat ze wel 30 keer even naar buiten. Meestal maar een paar minuten, maar soms ook wel een kwartier.
Maar al met al zit ze wel zo’n 20 uur per dag op het nest. In ieder geval ‘s nachts, van 18:00 tot ‘s morgens een uur of half 7.
Het zijn 7 eieren, en ik verwacht dat ze rond 1 mei uitkomen.
Stay tuned….
Minstens 1 keer per uur even een paar minuten naar buiten
17 april 2025.
Gisteren (woensdagmorgen 16 april) is het broeden begonnen.
Die ochtend lag het 7e eitje in het nest en blijkbaar vond de mees het zo wel genoeg.
De dagen ervoor was ze vaak uren weg, maar vanaf 16 april zit ze trouw op het nest. Zie het plaatje hieronder. Ik heb het samengesteld uit gegevens van de bewegings-sensor en foto’s/filmpjes van de nestcamera.
Vandaag was ze ongeveer 15 keer even weg, maar meestal maar een minuut of 6 en nooit langer dan een kwartier.
Ook grappig dat het mannetje een paar keer langs kwam om haar een rupsje (o.i.d.) te brengen.
De planning is nu dat rond 30 april de eitjes uitkomen…
Tijdschaal van 05-20 uur. Oranje->mees binnen. blauw->mees buiten. Rood: mannetje op bezoek
15 april 2025.
Er liggen inmiddels 6 eitjes in (zie het filmpje).
De theorie leert dat er elke dag 1 ei bijkomt. Maar volgens mij klopt dat niet (bij ‘mijn’ mees). Dan hadden er al veel meer moeten liggen.
En ze gaat pas ‘broeden’ als alle eitjes gelegd zijn. Bij echt broeden, zit de mees 20-22 uur per etmaal op de eieren.
Dat doet mijn mees niet. Meer: uurtje op-uurtje af.
Dat leert mijn bewegingssensor ons. Maar wat je aan die gegevens hebt?
We wachten het maar af.
Voorlopig gaat het volgens mij prima.
P.S. woensdagmorgen de 16e lagen er 7 eitjes…
uurtje in; uurtje uit
5 april 2025.
Het gaat erg de goede kant op!
Het zou me niet eens verbazen als er al een of twee eitjes in liggen. Ze legt 1 ei per dag, maar gaat pas broeden als ze allemaal (een stuk of 10) zijn gelegd.
Drie jaar geleden (laatste succesvolle broedseizoen) zag ik er ook ‘opeens’ 9 liggen..
aanvoer van mos
het schiet al lekker op
Herenbezoek
2 april 2025.
De dame (?) is al vroeg uit de veren.
‘Door de dag heen’ brengt ze (in diverse vlagen van activiteit) het nodige materiaal naar binnen.
Mooi!
de eerste takjes ligger er.
ze gaat te snel voor de camera
let’s call it a day
1 april 2025.
De afgelopen week bezoek gehad van verschillende soorten vogels; maar ook wel eens een dagje niks.
Maar vanavond: een slaper!
Het zal wel een slaapster zijn: een vrouwtje wat haar keus heeft gemaakt.
elke nacht een sa(a)p(st)er
26 maart 2025.
Het blijft me veel te stil in de nestkast.
‘s Morgens komt er vaak wel een vogel even kijken. Meestal een koolmees, maar soms ook een pimpelmees.
Af en toe (maar lang niet altijd) kijken ze ook even binnen rond.
Maar het grootste deel van de dag is er niets te beleven.
Het doet allemaal erg denken aan 2024 en 2023…
Maar we houden de moed er nog maar even in.
Bij een oud-collega hetzelfde verhaal en ook bij ‘beleef de lente’ zijn de koolmezen nog niet begonnen.
Vals alarm
een pimpelmees-acrobaat.
een roodborstje
22 maart 2025.
Net als vorig jaar heeft er de hele winter een koolmees in de kast geslapen
Maar vanaf 10 maart bleef de nestkast ‘s nachts leeg.
Overdag wel regelmatig ‘kijkers’ (soms ook een pimpelmees), maar nog geen nest-activiteiten.
De nestkast is inmiddels uitgebreid met een bewegingsdetector en een fotocamera die (van opzij) een foto maakt als er beweging is.
Wel mooi, maar het zou leuker zijn als er wat meer nestel-activiteit was…
al vanaf herfst 2024 slaapt er elke nacht een mees in de nestkast
Ieder mensch heeft zijn problemen in het leven…
Ik spaar golfballetjes (van banen waar ik gespeeld heb) en mijn rekje was vol.
Stoppen met golfen of rekje uitbreiden?
Het laatste gedaan. Ik heb weer plek voor 24 balletjes.
Ruim anderhalf jaar geleden heb ik in glas-in-lood een ‘herfst-tafereel’ gemaakt als voorzetraam.
Het plan was (en is!) om voor elk seizoen zo’n raam te maken en dat dus steeds te wisselen.
Een goed plan. Maar ja. Tijd.
Nu toch een lente-tafereel gemaakt….
Bij het laatste afwerken knapte er verdorie toch een stukje glas.
Ik heb de wolk maar een beetje aangepast.
Zie de foto’s.
een schetsje op de telefoon
Zo moet het ongeveer worden
in elkaar zetten viel tegen
verdorie!
stukje eruit gehaald
vervangen door wit. Dan valt het hopelijk minder op
Van maandag 31 maart tot vrijdag 4 april een paar dagen naar Zeeland.
Naar Hof Domburg. Daar waren we 30 jaar geleden ook.
We hadden fantastisch weer. Het leek wel zomer!
Vanwege een onverwacht ziekenhuisbezoek, vertrokken we veel later naar Zeeland dan verwacht. In plaats van ‘rond de lunch’ kwamen we pas tegen half 5 bij ons huisje aan.
De huisjes zagen er nog precies zo uit als in 1995 en worden wel wat oud. Maar het is een mooie plek.
Die avond prima gegeten in een visrestaurant in Domburg. Die plek was al gereserveerd voor 6 uur; dus we moesten nog opschieten ook.
Ik bestelde een Dorade, en die werd op een nogal spectaculaire manier geserveerd.
Hij was heerlijk.
Hier hebben we pirma gegeten
Speciaal opgediende Dorade
eigenlijk eet het best handig
Dinsdag zouden we gaan wandelen, maar: verkouden. En niet zo’n beetje ook.
Daarom een ritje met de auto. Over de Oosterscheldekering naar Schouwen Duiveland en naar Zierikzee.
In Zierikzee de eerste garanalenkroketten van de vakantie geproefd. Fantastisch!. Heel anders van smaak dan de van Dobben kroketten die je hier meestal krijgt. Een heel ‘oranje’ vulling met een sterke smaak.
Stadswandeling (+ museumpje) gemaakt door Zierikzee; over de Zeelandbrug en weer op Domburg aan.
Op de terugweg een ‘oppiep-maaltijd’ bij ALbert Hein gehaald. Zonde om met die verkoudheid luxe te gaan eten.
de zolder van het museum in Zierikzee is net een schip
Woensdag een mooie wandeling gemaakt.
De wandeling heet ‘de Manteling’ en dat is het bos achter de duinenrij. Een beetje een raar bos. Ik heb het idee dat de bomen niet hoog kunnnen worden omdat ze dan te veel te lijden hebben van de (zoute) zeewind die over de duinen komt.
Over het strand teruggelopen en bij een strandtent gelunched. Garnalenkroketten. Weer te gek. Maar toch weer anders dan smaak dan gisteren in Zierkzee. Volgens de uitbater van de strandtent verkoopt de Sligro wel 50 soorten garnalenkroketten. Dat lijkt me wel heel veel, maar er is in ieder geval veel variatie. Maar ja… dat zie je bij bitterballen ook.
‘s Avonds weer naar Domburg om een restaurant te zoeken. We beginnen bij een pizzeria, maar vertrekken daar weer voordat we wat besteld hebben.
Een visrestaurant biedt meer. Als voorgerecht neem ik 3 oesters, maar ik laat er nog 3 komen.
Het hoofdgerecht is een spaghetti met schelpen, maar daar ben ik minder enthousiast over. De ‘vadouvan’ (Franse kerrie) vind ik niet zon succes. Maar al met al scoret het restaurant een heel mooie voldoende.
wandleing door ‘de Manteling’ van Domburg
bos (‘de manteling’) van Walcheren.
Het materiaal is oer-Zeeuws. De vreemde vormen beelden de toeristen uit.
Donderdag was Middelburg aan de beurt. We maken een stadsrondwandeling (inclusief museum) en beklimmen de lange Jan.
Op de markt lunchen we met… je raadt het wel. Weer prima.
Geen zin om die avond weer uit eten te gaan, halen we wat simpels bij AH.
‘s avonds maken we nog een kleine strandwandeling.
Een mooie zonsondergang; maar die was net voorbij.
Spijt dat we die avond niet in de strandtent zijn gaan eten en naar die zonsondergang gekeken. Dat deden best veel mensen.
Iets voor de volgende keer!
wandeling door Middelburg
stadhuis van Middelburg
we zijn omhoog geweesdt! (tot net onder de klok. Hoger mocht niet)
Vrijdagmorgen moeten we voor 10 uur het huisje uit en we zijn rond half 1 weer thuis.
Het was een prima week!
In december 2024 heb ik mijn nestkastje voorzien van een bewegingsmelder. Zie post.
Dat was mooi/leuk natuurlijk, maar in het vroege voorjaar van 2025 kreeg ik wel allemaal bewegingsmeldingen, maar kon er niet goed achter komen waar die vandaan kwamen.
De camera in de kast liet geen bezoekers zien.
Vals alarm dan steeds? Dat kon, want de (door mij geschreven) programmatuur was niet zo best.
Tot ik stomtoevallig zag dat er een paar mezen rond het vlieggat aan het scharrelen waren. Wel naar binnen keken, maar niet naar binnen gingen (dus de camera zag ze niet).
Piekeren.
Diep geïnvesteerd (11 euro) in een ESP32-CAM. Dat is een combinatie van een ESP32-computer (zoals ook in de vogeldetector zit) en een camera.
Het idee was/is dat als de computer in de nestkast een beweging ziet, hij de computer in de ESP32-CAM opdracht geeft om een foto te maken. En die foto ergens neerzet waar ik hem kan zien.
Het was een oneindig gepruts.
Lastig programmeren (veel fouten) en het was ook allemaal veel te langzaam.
Uiteindelijk bleken de ESP32 in de nestkast en de ESP32 in de camera niet lekker met elkaar te praten.
Computer in de nestkast vervangen; alle programmatuur op de schop genomen, en het lijkt nu allemaal ‘redelijk’ te werken.
‘Redelijk’, want ik heb nog steeds wel wat valse alarms en soms zijn de vogels te snel en zijn al weer weg (of naar binnen) voordat de foto gemaakt is. Ook valt zeker niet uit te sluiten dat er nog wat foutjes in mijn programma zitten.
Verder is het nog een bron van piekeren, hoeveel foto’s ik nou eigenlijk wil bewaren.
Voorlopig heb ik een ‘kringetje’ van 9 foto’s. Na 9 foto’s begin ik weer bij 1.
Hieronder zie je een aantal resultaten.
Een grote bron van zorg is wel dat ik wel camerabeelden heb, maar nog geen bewoning. Dagelijks wel kijkers, maar nog geen nestbouw. Misschien vinden de vogels wel dat ze te weinig privacy hebben.
We wachten het maar af…
Een pimpelmees is toch wel veel kleiner dan een koolmees
Koolmees is veel groter dan pimpelmees
het gat in mijn nestkast is eigenlijk te groot voor een pimpelmees.
Mijn nestkast heeft maten die zijn afgestemd op een koolmees
Vals alarm
Voor de technisch geïnteresseerden hier nog wat verdere uitleg.
De ESP32CAM maakt voortdurend op hoge snelheid foto’s, maar doet daar verder niets mee.
Als de ESP32 in de nestkast beweging ziet, geeft hij een seintje aan de camera en die stuurt dan de laatst gemaakte foto naar een webserver.
Dat ‘seintje’ gaat met ESP-now, een communicatieprotocol wat in principe heel snel zou moeten werken.
Zie het principeschema hieronder.
Zo zit het in elkaar
Een laatste toevoeging is nog dat de foto’s ook nog op de openbare webserver worden geplaatst.
Iedereen kan ze dan ook zien ‘op smitvision‘.
Alweer een poos geleden had ik mijn ijsmeter overgedragen aan de ijsvereniging in Winterswijk.
Het schoot deze ‘winter’ niet erg op met vriezen en er waren ook nog een aantal organisatorische en techische hobbels te nemen, maar deze week is mijn ‘ijsmeter’ in gebruik genomen.
Gisteravond ben ik eens gaan kijken wat zich daar zo afspeelt tijdens dat sproeien (wat de hele nacht doorgaat).
Het is een heel bedrijf!
Ik was diep onder de indruk om te zien hoe een paar ploegen vrijwilligers alles uit de kast halen om te zorgen dat er de volgende dag een paar uurtjes geschaatst kan worden. En er komt heel veel techniek bij kijken.
Het meest belangrijke is dat er een karretje rondrijdt wat een nevel van water op de baan sproeit.
Over één rondje doet dat karretje ongeveer 5 minuten en het ijs wordt dan ongeveer een halve millimeter dikker.
Voor meer info over het systeem kun je kijken op de website van de ijsvereniging.
Mijn ijsmeter hangt (ongeveer 60 centimeter) boven het ijs. Nu nog met een wat provisorische constructie, maar uiteindelijk moet hij ongeveer midden boven de baan komen te hangen. Na het sproeien moet de zaak dan natuurlijk weer verwijderd worden, want er moet geschaatst worden.
De ijsmeter geeft elke 2 minuten een meting door. Dat gaat ‘via WiFi’ naar het clubhuis. Daar is dus de ijsgroei te volgen.
De ijsmeter doet het trouwens goed. Of het heel nuttig is voor de ijsbaan weet ik eigenlijk niet, maar het is wel leuk.
Blij dat ik er geweest ben.
Hieronder een paar foto’s. Zoals gebruikelijk kun je er op klikken en dan zie je ze groter (met soms wat tekst).
Dat is hem.
zonder helm mag je niet het ijs op.
In het midden van ‘het binnenterrein’ de aansluitingen voor water en stroom
het vroor zo hard dat er meer water kon worden gesproeid
Dit kun je zien op het grote scherm van het clubhuis
Dit is wel mooi. Een ijsgroei van 12 millimeter in 1 nacht
de ijsmeter heeft een nauwkeurigheid van 1 millimeter en maakt ook wel eens een foutje
